Αγαπητοί φίλοι/ες.

Όπως γνωρίζετε, αποχώρησα από τη Διοίκηση του Δικτύου το 2023. Καθώς το Δίκτυο πήρε άλλη κατεύθυνση και οι δράσεις που μέχρι εκείνη την στιγμή αποτελούσαν τον πυρήνα της ομάδας, δεν έλαβαν συνέχεια, αποφάσισα να αποσυρθώ γενικά και από την σύνδεση με το σωματείο.

Καθώς όμως το Δίκτυο ήταν κάτι πολύ σημαντικό όχι μόνο για τα πολλά και σημαντικά του έργα, αλλά κυρίως για τον τρόπο που λειτουργούσε, έφτιαξα το παρακάτω αρχείο (wiki) για να μην χαθεί η ιστορία του.

Με εκτίμηση

Ελένη Καραγιάννη

Ιδρύτρια ΔΤΔ

(Πρόεδρος ΔΣ 2015-2023)

ΔΙΚΤΥΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ -Οι άνθρωποι με τα μπαλόνια

]

Οι άνθρωποι με τα μπαλόνια

Το Δίκτυο Τέχνης και Δράσης (Οι άνθρωποι με τα μπαλόνια) [1] [2] δημιουργήθηκε τον Ιούλιο του 2015 στην προσωρινή δομή φιλοξενίας προσφύγων στο Πεδίον του Άρεως [3], μετά από ένα αυθόρμητο κάλεσμα στο διαδίκτυο από την Εικαστικό-Συντονίστρια Εκπαίδευσης Προσφύγων Ελένη Καραγιάννη [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12]. Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν καλλιτέχνες, παιδαγωγοί, εκπαιδευτικοί διάφορων ειδικοτήτων, μαθητές, φοιτητές, ακαδημαϊκοί, γονείς, κ.α.. Με αφορμή αυτό το κάλεσμα στήθηκε η πρώτη υπαίθρια εκπαιδευτική δράση της ομάδας, που σκοπό είχε να ενδυναμώσει μέσα από δραστηριότητες τέχνης, τα παιδιά των προσφύγων που είχαν κατασκηνώσει εκείνες τις ημέρες στο πάρκο. Σε αυτές τις δράσεις συμμετείχαν και εκπρόσωποι από την Ένωση Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων, φοιτητές από την ΑΣΚΤ [13], η ομάδα Abada capoeira [14], κ.α.. Καθώς εκείνες της ημέρες υπήρχαν και άλλες ομάδες στο Πεδίον του Άρεως με σκοπό την υποστήριξη των προσφύγων, η Καραγιάννη πρότεινε ως τρόπο αναγνώρισης και σύνδεσης όλων εκείνων των ανθρώπων που ανταποκρίθηκαν στο διαδικτυακό κάλεσμα, ένα κόκκινο μπαλόνι που η ίδια θα κρατούσε κάτω από το άγαλμα του Βασιλιά Κωνσταντίνου. Δεκάδες άτομα συγκεντρώθηκαν γύρω από το μπαλόνι κρατώντας σακούλες και κουτιά με είδη για τα προσφυγόπουλα. Οι Άνθρωποι με τα Μπαλόνια μόλις είχαν γεννηθεί!

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ: Το Δίκτυο δημιουργήθηκε την εποχή όπου η Ελλάδα ήδη βίωνε διάφορες κοινωνικο-οικονομικο-πολιτικές μεταβολές που επηρέαζαν δραματικά τόσο την κοινωνία όσο και το ίδιο το σχολείο. Βρισκόμαστε ήδη στο αποκορύφωμα της οικονομικής κρίσης, φασιστικοί κύκλοι δρουν σχεδόν ανενόχλητοι διεκδικώντας χώρο ακόμη και στα σχολεία, ενώ συμβαίνει η πρωτόγνωρη συνθήκη της εισροής χιλιάδων αιτούντων άσυλο από τα σύνορά της. Λίγο πριν το αποκορύφωμα του προσφυγικού το 2015 και με την ενθάρρυνση της τότε πολιτικής εκπαιδευτικής ηγεσίας, ενεργειών γύρω από τα ανθρώπινα δικαιώματα, σημειώνεται μια έντονη εσωτερική παρακίνηση αλλά και μια ενεργή συμμετοχή μερίδας της εκπαιδευτικής κοινότητας, σε πιο κοινοτικές προσεγγίσεις, σε νέα εκπαιδευτικά μοντέλα, σε δράσεις, προγράμματα, πρωτοβουλίες [15] και νέα εκπαιδευτικά εργαλεία με κέντρο τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μέσα σε αυτήν την δύσκολη συνθήκη της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας αρκετοί εκπαιδευτικοί αισθάνονται το βάρος να αλλάξουν τα πράγματα, να αναλάβουν περισσότερες πρωτοβουλίες και να συμβάλουν στην αναδιαμόρφωση εκ των έσω, των ίδιων των σχολείων τους [16]. Είναι η εποχή που εκτός από την ανέχεια που δυσκολεύει τον μαθητικό πληθυσμό [17] το σχολείο δέχεται ακόμη πρωτόγνωρη πίεση από διάφορους ρατσιστικούς κύκλους οι οποίοι επιχειρούν να ασκήσουν έλεγχο και εκφοβισμό και στα πλαίσια της πολιτικής τους ατζέντας κυνηγούν κάθε εκπαιδευτικό που θα τολμήσει να δημιουργήσει συμπεριληπτικές γέφυρες με τα παιδιά των μεταναστών [18] [19] [20].Το προσφυγικό και η μετανάστευση, τα έμφυλα και lgbtq θέματα, οι κοινωνικές ανισότητες, το περιβαλλοντικό ζήτημα, τα δικαιώματα των ζώων, έχουν αρχίσει πλέον περισσότερο συνειδητά να απασχολούν τους Έλληνες εκπαιδευτικούς, να κατανοούν πως το σχολείο είναι ένα κοινωνικό εργαστήριο και η διδασκαλία μία πολιτική πράξη, που επηρεάζει άμεσα την κοινωνία και την ποιότητα της ζωής των μελών της. Είναι η εποχή που έχει ξεκινήσει η δημιουργία και η διάθεση, όλο και περισσότερων εκπαιδευτικών εργαλείων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι εκπαιδευτικοί ανταποκρίνονται θετικά. Σωματεία όπως το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση [21] [22] προτείνουν σημαντικά εργαλεία για την κατανόηση του προσφυγικού, όπως το ΚΑΙ ΑΝ ΗΣΟΥΝ ΕΣΥ, τα ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ [23] κ.α. Είναι η ίδια εποχή όπου αναδύεται δυναμικά η Παιδαγωγική ομάδα Σκασιαρχείο [24] με τις προσεγγίσεις Φρενέ [25] και όλο περισσότερες επιμορφώσεις προσφέρονται αναφορικά με τις αρχές της Κριτικής Παιδαγωγικής [26] του Φρέιρε [27] και άλλων. Το 2015 (Οκτώβριος) η ομάδα Σκασιαρχείο διοργανώνει το δρώμενο/ art instalation, ΛΟΞΗ ΤΑΞΗ [28] με το γνωστό έργο του εικαστικού Ζάφου Ξαγοράρη [29] στο Πεδίον του Άρεως, με στόχο να φέρουν στην δημόσια συζήτηση τις κοινωνικές ανισότητες της σχολικής τάξης. Λίγο πριν, (Ιούλιος 2015) οι εκπαιδευτικοι και οι καλλιτέχνες που δημιούργησαν το Δίκτυο Τέχνης και Δράσης χρησιμοποίησαν τον ίδιο χώρο που χρησιμοποίησε η Λοξή Τάξη για να δημιουργήσουν το πρώτο τους Ανοικτό Σχολείο, χωρίς θρανία, αλλά πάνω στις πλάκες και στο χώμα του Πάρκου. Χωρίς να υπάρχει αρχικά πρόθεση να ταυτιστούν με επιφορτισμένες έννοιες όπως αυτές που προωθεί η Λοξή Τάξη, προτάθηκε τελικώς το μήνυμα, πως το σχολείο είναι οι άνθρωποί του εκείνοι που εργάζονται με όρους Αλληλεγγύης, Αποδοχής και Κατανόησης, μία ομάδα ίσων, που παίρνουν θέση στις κοινωνικές ανισότητες και βάζουν στο κέντρο τον Άνθρωπο. Χωρίς να υπάρχει εξ αρχής η συγκεκριμένη στοχοθεσία, έφεραν στην πράξη μία εφαρμογή της Κριτικής Παιδαγωγικής όπως την οραματίστηκε ο Πάουλο Φρέιρε [30] , όπου η εκπαίδευση ορίζεται ως μια πολιτική πράξη που στόχο θα πρέπει να έχει τον Εξανθρωπισμό των μελών του. Έτσι και το Δίκτυο. Μία "σχολική" τάξη ενηλίκων, χωρίς αρχηγούς, μία ομάδα δράσης έξω από γραφεία και κλειστούς χώρους, μία αυθόρμητη και αυτοοργανωμένη ομάδα δασκάλων και πολιτών της διπλανής πόρτας, ξεχύθηκαν στους δρόμους, με την πολιτική επίγνωση πως μπορούν να αλλάξουν λίγο τον κόσμο.

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ: Η πρώτη αυτή ομάδα δράσης εκπαιδευτικών και καλλιτεχνών του 2015, δημιουργήθηκε με βασικό αρχικό σκοπό την υποστήριξη του προσφυγικού πληθυσμού μέσα από δράσεις τέχνης και μη τυπικής εκπαίδευσης ή "Εκπαίδευσης Πρώτων Βοηθειών" (το σύνθημα της ομάδας τότε) σε χώρους που στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν είχαν ακόμη δραστηριοποιηθεί οι ΜΚΟ και οι ανθρωπιστικοί οργανισμοί. Όταν η Πολιτεία ανέλαβε την Εκπαίδευση και δημιουργήθηκαν επίσημα προγράμματα τυπικής και μη τυπικής, η ομάδα το καλοκαίρι του 2016, αποφάσισε να αποσυρθεί από τις δομές. Ήδη όμως και πριν ολοκληρωθούν οι δράσεις στις προσφυγικές δομές, καθώς υπήρχε σημαντική διάθεση και δυναμική για να συνεχίσει η ομάδα και σε άλλα πεδία, έγινε ανοικτό κάλεσμα τον Σεπτέμβριο του 2015, στο Ετήσιο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ένωσης Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων που έλαβε χώρα στο κεντρικό αμφιθέατρο της Ανωτάτης Σχολή Καλών Τεχνών [31] όπου και προτάθηκε από τα τότε μέλη, να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες ώστε το Δίκτυο να αποκτήσει νομική οντότητα για να μπορούν να εξασφαλίζονται οι άδειες εισόδου σε διάφορα ιδρύματα και άλλων κοινωνικά ευάλωτων και αποκλεισμένων κοινοτήτων και για να μπορεί να υπάρξει και συνεργασία με θεσμούς και φορείς της Πολιτείας. Μέσα από την οπτική της Κριτικής Παιδαγωγικής, στόχος των μελών του Δικτύου δεν ήταν μόνο η υποστήριξη με ανθρωπιστικό υλικό κοινοτήτων ανθρώπων που είχαν ανάγκη, ούτε άμεσα η δημιουργία εκπαιδευτικού υλικού ή η εκπαιδευτική υποστήριξη μειονοτήτων. Ο στόχος ήταν να λειτουργήσει η ομάδα ως ένα εργαστήριο για τα ίδια τα μέλη του, όπου θα αποκτούσαν καλύτερη κατανόηση των κοινωνικών ζητημάτων, θα αποκτούσαν εξοικείωση με τις ευάλωτες ομάδες και ουσιώδη κατάρτιση στην πράξη, σε μεθοδολογίες υποστήριξης αποστερημένων κοινοτήτων. Επιχειρήθηκε στον πυρήνα της λειτουργίας του σωματείου να μπει ειδικά ο/η εκπαιδευτικός, ο/η καλλιτέχνης και ο/η πολίτης γενικά που επιθυμεί να αποκτήσει έναν περισσότερο ενεργό ρόλο συμμετοχής στα κοινωνικο-πολιτικά φαινόμενα της εποχής του χρησιμοποιώντας τα εργαλεία της Τέχνης και της Εκπαίδευσης. Γι` αυτό και η Συνέλευση του Δικτύου σε εκείνη την περίοδο (της σύνδεσης με τις κοινότητες σε αποστέρηση), ποτέ δεν εφάρμοσε την αξιολόγηση των αιτήσεων εγγραφής μέλους. Όλοι και Όλες ανεξάρτητα από την καταγωγή, το φύλο, το χρώμα, το επίπεδο μόρφωσης, τη θρησκεία, ήταν ευπρόσδεκτοι/ες να εργαστούν μαζί με τα ιδρυτικά μέλη για το κοινό καλό. Τα μέλη ενθαρρύνονταν να αναλάβουν πρωτοβουλίες, να καταγράψουν ανάγκες, να σχεδιάσουν παρεμβάσεις και προγράμματα και σύμφωνα με τις ειδικότητες, τα ενδιαφέροντά τους και τις ανάγκες της κοινότητας ενδιαφέροντος, να εργαστούν γι` αυτές. Πολλά μέλη, μέσα από αυτές τις πρωτοβουλίες, ανέπτυξαν μεθοδολογίες, συμμετείχαν σε ακαδημαϊκά και ερευνητικά προγράμματα και απέκτησαν εξειδίκευση πάνω σε διδακτικά και ψυχοκοινωνικά ζητήματα. Στόχος ήταν το Δίκτυο, να δώσει σε όλα τα μέλη τη δυνατότητα να αναπτύξουν ηγετικές ικανότητες και να μάθουν να σχεδιάζουν παρεμβάσεις για το γενικό καλό. Το Δίκτυο με λίγα λόγια, ήταν το "Μητρικό σκάφος" που τροφοδοτούσε και ενθάρρυνε αποστολές, εξασφάλιζε νομική κάλυψη και ενίσχυε όσο ήταν δυνατόν τα μέλη που επιθυμούσαν να εργαστούν για το κοινό καλό μέσα από πρωτοβουλίες που σχεδίαζαν και συντόνιζαν οι ίδιοι. Αυτό είχε ως συνέπεια σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να εξασφαλιστεί πρόσβαση στους "πιο σκοτεινούς τόπους της Πόλης" και δίπλα στους πιο δυσκολεμένους, στους πιο αποκλεισμένους και χωρίς ελπίδα ανθρώπους. Όλες οι δράσεις μέχρι το 2020 ήταν αυτοχρηματοδοτούμενες και τα αναλώσιμα που χρειάζονταν προσφέρθηκαν από τα ίδια τα μέλη, από δωρεές φίλων του σωματείου και δημόσια καλέσματα. Όπως χαρακτηριστικά είχε περιγράψει η Ιδρύτρια του Δικτύου Ελένη Καραγιάννη, σε ερώτηση, "Τί είναι τελικά το Δίκτυο": "Το Δίκτυο είναι η Τζωρτζίνα που χόρεψε ταγκό με τα παππούδια του Γηροκομείου Αθηνών και την επόμενη ημέρα τους κράτησε το παγωμένο χέρι στο τελευταίο αντίο. Είναι η Χριστίνα που ενέπνευσε μια ομάδα νέων και άνεργων δασκάλων να φτιάξουν το σχολείο των Μπαλονιών στις Αφίξεις του Ελληνικού και να κρύβουν με τα σώματά τους τα προσφυγόπουλα, όταν έξω από τον χώρο των μαθημάτων γίνονταν θανατηφόρες συμπλοκές. Είναι η Ελένη και η Σεμίνα, που πήραν το χέρι ανθρώπων που είχαν βλάψει άλλους ανθρώπους, στις πιο ανήλιαγες πτέρυγες των φυλακών και τους έμαθαν φωτοσκίαση, χρώμα και την Χρυσή τομή. Είναι η Άννα που έδωσε χώρο για να εκφράσουν τον πόνο τους στις ζωγραφιές, τα όμορφα κορίτσια και αγόρια της Ομόνοιας. Είναι ακόμη η Χρύσα που έστησε με το σχολείο της, ένα παιδικό αντιρατσιστικό φεστιβάλ έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Ή η άλλη Χρύσα που μάζευε ποδήλατα και παιχνίδια για τα παιδιά του Ελαιώνα. Είναι η Ίρις και η Παναγιώτα που ζωγράφισαν παράθυρα με θέα στους κοιτώνες κρατουμένων του Κορυδαλλού. Είναι η Αλεξάνδρα, ο Βασίλης και ο Κώστας, που ζωγράφισαν ήλιους και έπαιξαν με τα παιδιά του σχολείου της Μάντρας εκεί όπου λίγο καιρό πριν, είχαν ανασυρθεί πτώματα από τις πλημύρες. Είναι η Δώρα, η Λιλυ, η Ελένη, η Ειρήνη, η Στέλλα, ο Μάνος, ο Γιώργος, ο Δημήτρης, η Μαριάννα, και άλλα πολλά κορίτσια και αγόρια, γυναίκες και άντρες που έκατσαν στα χώματα σε τόπους "σκιάς Θανάτου", δίπλα σε τόσους πολλούς ανθρώπους και σε τόσα πολλά παιδιά και τους έδωσαν ελπίδα. Αυτό είναι το Δίκτυο. Τίποτε άλλο!". Παρόμοια περιγραφή από την εμπειρία της με το Δίκτυο τέχνης και Δράσης είχε και το Ιδρυτικό μέλος η Άννα Λιόλιου όπως το περιέγραψε στο διαδίκτυο: "Μία ομάδα σε σχέση!" [32]

Το Δίκτυο στα media, κ.α.: Αυγή, Νευρώνας, Στέλιος Ελληνιάδης/στο Κόκκινο, Κατοικίδια εν δράσει, Fagotto books, Νέα Παιδεία, Alphavita, ΡΟΜΦΑΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ , iNews, MEDLINE, ANTIVIRUS, It`sOnlyArts, Monopoli, GreekTeachers, in.gr, MusicArtmagazine, κ.α.

1- ΔΡΑΣΕΙΣ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ:  Από τον Ιούλιο του 2015 έως Ιούνιο του 2016 έγιναν τα εξής εκπαιδευτικά προγράμματα σε επίσημες και ανεπίσημες δομές φιλοξενίας προσφύγων: [33]

Πεδίον του Άρεως (άτυπη δομή) [34] . Από τον Ιούλιο του 2015 έως και τις αρχές Σεπτεμβρίου 2015 ομάδα εκπαιδευτικών και καλλιτεχνών του Δικτύου, δημιούργησαν υπαίθρια καλλιτεχνικά εργαστήρια στον άτυπο προσφυγικό καταυλισμό που είχε δημιουργηθεί στο κεντρικό πάρκο στην πρωτεύουσα, στο Πεδίον του Άρεως. Τα εργαστήρια αφορούσαν: εικαστικό εργαστήρι, κιναισθητικές και μουσικές δραστηριότητες, Capoeira, παιχνίδι με κλόουν και μπαλόνια, Art installations στο πάρκο με ανακυκλώσιμα υλικά, κ.α. Τα εργαστήρια έγιναν σε συνεργασία με την Ένωση Εκπαιδευτικών Καλλιτεχνικών Μαθημάτων Ελλάδος, την ομάδα Abada capoeira, ομάδα φοιτητών και αποφοίτων από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και άλλους. [35] [36]
Εργαστήριο αφρικανικών χορών από τον Daouda Conteh σε παιδιά από το Αφγανιστάν και την Συρία, στη δομή του Ελαιώνα (2016) Photo credits:Δώρα Βάκα
Ελαιώνας (Δομή Φιλοξενίας Προσφύγων) [37] . Από τον Σεπτέμβριο του 2015 έως και τον Ιούνιο του 2016, με άδεια από το Υπουργείο Μετανάστευσης, η ομάδα συντόνιζε εβδομαδιαία εικαστικά εργαστήρια, εργαστήρια με θεατρικό παιχνίδι, εργαστήρια μουσικής και χορού, διδασκαλία της ελληνικής και της αγγλικής μέσα από διάφορες μορφές τέχνης, κ.α. στη δομή του Ελαιώνα. Παράλληλα, μετά από καλέσματα στο διαδίκτυο και σε σχολεία, συγκέντρωνε για τις ανάγκες των παιδιών, ρουχισμό, σχολικά είδη, τρόφιμα, παιχνίδια, φάρμακα, κ.α. Εκείνη την περίοδο το Δίκτυο είχε λειτουργήσει και ως συνδετικός κρίκος σε πολλά δημόσια σχολεία, εκπαιδευτικούς, καθώς και συλλόγους γονέων, όπου επισκέπτονταν τη δομή μαζί με παιδιά και αλληλοεπιδρούσαν μέσα από δημιουργικό παιχνίδι με τα παιδιά της δομής. Έλαβαν χώρα πολλά εργαστήρια και άτυπες δραστηριότητες, όπως πέταγμα χαρταετού, απογευματινό τσάι με γυναίκες, "παρέες" με συντροφιά κάποιο μουσικό όργανο, κ.α.. Το Δίκτυο, σε συντονισμό της Ελένης Καραγιάννη, συνεργάστηκε για αυτά τα εργαστήρια με τις παρακάτω ομάδες, καλλιτέχνες, εκπαιδευτικούς, κ.α.: Ένωση Εκπαιδευτικών Εικαστικών μαθημάτων Ελλάδας, Σύλλογος γονέων 2ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών, Panx Romana, Abada Capoeira [38], Troupe Emma Ya- Kατερινα Καρατζή [39] [40], Conteh Daouda [41], Γιάννης Μισουρίδης [42], Ελένη Παπαδοπούλου, Τζούλια Εφετζή [43], Eλένη Γαλανού [44], Δώρα Βάκα, Λυδία Πετροπούλου [45] [46], Ανδρομάχη Παπαϊωάννου, Παναγιώτα Κορωνίου, Έλενα Τουτουδάκη, Νάγια Μποέμη [47], Μάνος Εγγλέζος [48], Ελισάβετ Κεχαγιά [49], Λίλλυ Παπασπυροπούλου, Μαριάννα Ανθρωπέλου [50] [51], Αλέξανδρος Καλφόπουλος [52], Στέλλα Αντωνιάδου [53] [54], Δημήτρης Καλαϊτζίδης [55] [56], Άννα Λιόλιου, κ.α. [57] [58]
ΞΕΝΩΝΑΣ ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΩΝ (Praxis NGO/ Red Cross). Aπό τον Φεβρουάριο 2016- Αύγουστο 2016, μέλη του Δικτύου πρόσφεραν εθελοντικά εργαστήρια σχεδίου και ζωγραφικής, καθώς και θεατρικό παιχνίδι και μαθήματα βασικής ιστορίας Τέχνης, στον ξενώνα ασυνόδευτων αγοριών: Στέγη Plus στην Κυψέλη. Μέσα στα πλαίσια αυτών των εργαστηρίων, οι εκπαιδευτικοί συνόδευσαν τα παιδιά σε συναυλίες, εκθέσεις σύγχρονης τέχνης, κ.α. Διδασκαλία :Εικαστικά: Ελένη Καραγιάννη, Θεατρικό παιχνίδι: Δέσποινα Μίτσιαλη. [59]
ΤΟ ΣΧΟΛΕΊΟ ΤΩΝ ΜΠΑΛΟΝΙΏΝ (Άτυπη δομή Φιλοξενίας Προσφύγων Παλαιού Αεροδρομίου-Αφίξεις). [60] [61] Κατά το έτος 2016, με άδεια από το Υπουργείο Μετανάστευσης και καθώς δεν υπήρχε καμία άλλη εκπαιδευτική υποστήριξη από ανθρωπιστικές οργανώσεις στο συγκεκριμένο τμήμα της δομής, το Δίκτυο ανέλαβε να διοργανώσει με εθελοντές/ντριες εκπαιδευτικούς ένα αυτοργανωμένο σχολείο, στην πτέρυγα Αφίξεις της άτυπης δομής φιλοξενίας προσφύγων στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού. Για 3 ημέρες την εβδομάδα, εθελοντές εκπαιδευτικοί μαζί με εθελοντές διερμηνείς και εκπαιδευτικούς πρόσφυγες από την ίδια την δομή των Αφίξεων, κατάφεραν να λειτουργήσουν ένα άτυπο σχολείο υπό τα πρότυπα του Ελληνικού δημόσιου σχολείου. Τα παιδιά διδάχτηκαν ελληνικά, αγγλικά, μαθηματικά, εικαστική, μουσική και θεατρική αγωγή. Συντονισμός: Δρ. Χριστίνα Νομικού [62] [63] [64], Ελένη Καραγιάννη. Διδασκαλία: Ευαγγελία Κέκκερη, Γιώργος Κέκκερης, Ίρις Ζερβού, Ειρήνη Παγίδα, Ελένη Φουντουλάκη, Μαριάννα Ανθρωπέλου, Αλέξανδρος Καλφόπουλος, Άννα Λιόλιου, κ.α.
Open Borders Parade-Δικτυο Τέχνης και Δράσης/Photo credits:Polytimi Charami
Open Borders Parade-Δικτυο Τέχνης και Δράσης/Photo credits:Photo credits: Peter Grimani
Ειδομένη (άτυπη δομή φιλοξενίας). Εικαστικά εργαστήρια στο OPEN BORDERS PARADE. Τον Φεβρουάριο του 2016, η Ελένη Καραγιάννη συμμετείχε σε Φεστιβάλ Τέχνης που στήθηκε αυθόρμητα από ομάδα καλλιτεχνών, ακριβώς στα σύνορα Ελλάδας -Βόρειας Μακεδονίας. Είναι oi ημέρες εκείνες όπου επίσημα έκλεισαν τα σύνορα της Ευρώπης και σημειώθηκε συνωστισμός που πήρε ακραίες διαστάσεις. Η Καραγιάννη συντόνισε υπαίθριο εργαστήριο εικαστικών για τα παιδιά της Ειδομένης τα οποία εκείνες τις ημέρες διαβιούσαν χωρίς πολλά εκπαιδευτικά ερεθίσματα και κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Μαζί με ομάδα εθελοντών και καλλιτεχνών, διέμειναν για 3 ημέρες σε σκηνές μαζί με τους πρόσφυγες σε πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες. Επιπλέον πριν τη δράση στην Ειδομένη, σε συνεργασία με το 2ο Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών, συγκέντρωσε ζωγραφιές και γράμματα μαθητών (Ελλήνων και μη) τα οποία περιείχαν μηνύματα παρηγοριάς και αγάπης προς τα προσφυγόπουλα της Ειδομένης. Μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές της δράσης αυτής ήταν όταν οι ζωγραφιές αυτές αναρτήθηκαν πάνω στα συρματοπλέγματα των συνόρων. Στη δράση αυτή συμμετείχαν 30 ακόμη καλλιτέχνες απ όλους τους τομείς της καλλιτεχνικής έκφρασης καθώς και δημοσιογράφοι, ρεπόρτερ, αλλά και διάφοροι εθελοντές από την Ελλάδα, την Κροατία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, τον Καναδά, τη Σουηδία, την Τουρκία, κ.α. [65]
Λιμάνι Πειραιά, Πύλη Ε1 (άτυπη δομή φιλοξενίας) Ανοικτά εργαστήρια. Μετά από το επίσημο και καθολικό κλείσιμο των συνόρων τον χειμώνα του 2016, άρχισαν να καταφθάνουν κυρίως από τα νησιά του Βορείου Αιγαίου, ένας μεγάλος αριθμός προσφύγων οι οποίοι για ένα διάστημα εγκλωβίστηκαν στην Πύλη Ε1 του Λιμανιού του Πειραιά. Η ομάδα εκπαιδευτικών του Δικτύου, έσπευσαν να υποστηρίξουν τα εκατοντάδες παιδιών που βρίσκονταν στην περιοχή. Ήταν από τις πιο δύσκολες δράσεις της ομάδας, παρόλα αυτά παρέμειναν κοντά στα παιδιά και παράλληλα υποστήριξαν και τους εθελοντές που είχαν αναλάβει την διανομή και τον συντονισμό της φροντίδας για όσο διάστημα παρέμεινε πληθυσμός εκεί. Στα εργαστήρια συμμετείχαν οι: Ελένη Καραγιάννη, Χριστίνα Νομικού, Δέσποινα Μίτσιαλη, Δώρα Βακα, Ελισάβετ Κεχαγιά, Παναγιώτα Κορωνίου, Μαριάννα Ανθρωπέλου, Karry Karry, κ.α. [66]
Εικαστικά Εργαστήρια στο κτίριο της Μερλιέ [67] . Η ομάδα εκπαιδευτικών του Δικτύου την Άνοιξη του 2016, διοργάνωσε 4 εργαστήρια εικαστικού παιχνιδιού για τα παιδιά της άτυπης δομής του Παλαιού Σχολείου της Μερλιέ. Στα εργαστήρια συμμετείχαν οι: Ελένη Καραγιάννη, Χριστίνα Νομικού, Δέσποινα Μίτσιαλη, Δώρα Βακά, Παναγιώτα Κορωνίου, Μαριάννα Ανθρωπέλου, κ.α.
Οκτώβριος 2016. Διαδραστικά παιχνίδια από ανακυκλώσιμα υλικά από την Μαριάννα Ανθρωπέλου στα πλαίσια του φεστιβάλ Wheeling2help. Photo credits: Ελένη Καραγιάννη
Οκτώβριος 2016. Συγκέντρωση ποδηλάτων για τα παιδιά του Ελαιώνα, στα πλαίσια του φεστιβάλ Wheeling2help.Photo credits: Ελένη Καραγιάννη.
Συλλογή ποδηλάτων και συμμετοχή στο Wheeling2 help στην Τεχνόπολη (Οκτώβριος 2016). Η δράση ξεκίνησε από την Χρύσα Αλεξογιάννη η οποία συγκέντρωσε second hand ποδήλατα από τα Άσπρα Σπίτια και στη συνέχεια το κάλεσμα άνοιξε και για την Αθήνα όπου στο φεστιβάλ Wheeling2help, συνεχίστηκε η συγκέντρωσή τους. Τα ποδήλατα στη συνέχεια δόθηκαν στα παιδια της δομής του Ελαιώνα. Στα πλαίσια του Φεστιβάλ η Μαριάννα Ανθρωπέλου κατασκεύασε διαδραστικά παιχνίδια από ανακυκλώσιμα υλικά και δημιούργησε ένα μίνι πάρκο δραστηριοτήτων για το περίπτερο του Δικτύου στην Τεχνόπολη [68] [69]
Communitism 2019: Εργαστήριο ενδυνάμωσης με εφαρμογές κεραμικής με την κεραμίστρια Βίκυ Λάζου και την ψυχοθεραπεύτρια Έλλη Κανατά.Photo credits: Ελένη Καραγιάννη
Συνεργασία με την κολεκτίβα: Communitism. Τον χειμώνα του 2019 έγινε φιλική παραχώρηση της αίθουσας Plenoum με σκοπό να λαμβάνουν χώρα οι επιμορφωτικές δράσεις και οι συνελεύσεις του Δικτύου. Τον Μάρτιο του 2019 για 6 περίπου μήνες φιλοξενήθηκαν στον χώρο της Κολεκτίβας Communitism, στην Κεραμεικού 28 (αίθουσα Plenoum στο ισόγειο) μαθήματα κεραμικής για Ελληνίδες και γυναίκες συριακής καταγωγής. Κάθε Κυριακή από τις 5 μέχρι και τις 6.30μμ η κεραμίστρια Βίκυ Λάζου και η εικαστική ψυχοθεραπεύτρια, Τζούλια Κανατά, διδάξαν τεχνικές κεραμικής σε γυναίκες, με σκοπό την ενδυνάμωση και την κατάρτισή τους σε βασικές επαγγελματικές τεχνικές της Κεραμικής. Δίπλα μας σε αυτό το εγχείρημα ως εμψυχωτές και ως συνεργάτες, είχαμε την ομάδα νέων Συριακής καταγωγής The Syrian Greek Youth Forum (SGRF) [70] όπου μας βοηθήσανε στην επικοινωνία με τις αραβόφωνες γυναίκες της περιοχής.

Εργαστήρια σε σχολεία για το προσφυγικό ζήτημα.

Καθώς τα περισσότερα μέλη του Δικτύου ήταν μάχιμοι εκπαιδευτικοί στα δύσκολα εκείνα χρόνια από το 2015-2017, στα σχολεία όπου είχαν πρόσβαση κυρίως λόγω εργασιακής σχέσης, διοργανώσαν βιωματικά εργαστήρια όπου μέσα από τις προσεγγίσεις της Κριτικής Παιδαγωγικής, βοηθούσαν τους/τις μαθητές/τριες του Ελληνικού σχολείου, να κατανοήσουν το προσφυγικό ζήτημα. Παράλληλα, τα σχολεία, τόσο οι σύλλογοι διδασκόντων όσο και οι σύλλογοι γονέων, ήταν οι βασικοί χορηγοί σε σχολικά είδη, είδη ζωγραφικής καθώς και ρούχα και τρόφιμα όπου εκείνες τις ημέρες διαμοιράστηκαν από το Δίκτυο Τέχνης και Δράσης στους πρόσφυγες. [71] [72]

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ με την DR Jane Goodall. Toν Δεκέμβριο του 2016, η διάσημη πρωτευοντολόγος και Πρέσβειρα Ειρήνης των Ηνωμένων Εθνών, Dr Jane Goodall [73], επισκέφτηκε για πρώτη φορά την Ελλάδα προσκαλεσμένη των εκδόσεων Πατάκη και του British Council. Πριν από την επίσημη διάλεξή της στο Μέγαρο Μουσικής, ζήτησε να γνωρίσει σε κλειστή συνάντηση, αυτοργανωμένες ομάδες του πεδίου, οι οποίες έδρασαν στην πρώτη φάση των προσφυγικών ροών, στην πρώτη γραμμή, πριν αναλάβει η Πολιτεία την φροντίδα των προσφύγων. Μέσα στις έξι ομάδες που προσκαλέστηκαν, ήταν και η ομάδα δράσης εκπαιδευτικών του Δικτύου Τέχνης και Δράσης. Μαζί μας στην συνάντηση είχαμε και άτομα που εκπροσώπησαν την προσφυγική κοινότητα. Η Jane Goodall εκτός από το ερευνητικό της έργο στα πρωτεύοντα, είναι γνωστή για τις προσεγγίσεις της οι οποίες βάζουν σε μια ισόρροπη σχέση στη συζήτηση για την προστασία των ζώων, και τον άνθρωπο. Στις δράσεις προστασίας ζώων, σχεδιάζει εκπαιδευτικά προγράμματα για σχολεία και κοινότητες τα οποία προωθούν την Ενεργό Πολιτειότητα και εκπαιδεύουν πάνω στην ιδέα, πως το ίδιο το παιδί και το άτομο μπορεί να βελτιώσει το Περιβάλλον και τον κόσμο του. Ένα από τα πιο γνωστά προγράμματα-Κινήματα που έχει η ίδια δημιουργήσει είναι το ROOTS AND SHOOTS [74]. Από το 2016 έως και το 2019, το Δίκτυο Τέχνης και Δράσης συνεργάστηκε με την Διευθύντρια του Roots and Shoots Greece την Ελληνίδα Dr Άννα Κατωγηρίτη και την Έφη Δουβίτσα και ιδρυτικά μέλη μας (Χριστίνα Νομικού, Ειρήνη Παγίδα, κ.α.) εντάχθηκαν στους εκπροσώπους του Roots and Shoots Greece. [75]

2-ΣΧΟΛΙΚΑ STREET ART FESTIVALS ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΧΗΣ (2001-2018)

Tο Σχολικό Street Art Festivals/ Φεστιβάλ Τέχνης και Αποδοχής, [76] ξεκίνησε από την Ελένη Καραγιάννη στο μακρινό 2001 σε σχολείο στα Κάτω Πατήσια στα πλαίσια της Ευέλικτης Ζώνης (∆.Ε.Π.Π.Σ.) [77]. Δημιουργήθηκε την περίοδο εκείνη όπου στα σχολεία της χώρας ήδη είχαν ενταχθεί χιλιάδες παιδιά από το πρώην ανατολικό μπλοκ, στην πλειοψηφία τους παιδιά από την Αλβανία [78]. Είναι τα πέτρινα χρόνια για την ένταξη των προσφύγων-μεταναστών στην Ελλάδα και τα παιδιά με τις οικογένειές τους ουσιαστικά μόνοι τους, χωρίς κάποια ειδική και θεσμική πλαισίωση, προσπαθούσαν να βρουν τον χώρο τους στην ελληνική κοινωνία και στο σχολείο. Είναι η περίοδος όπου ως διαπολιτισμική εκπαίδευση από την πλευρά της πολιτείας, προτείνονται κυρίως τα Διαπολιτισμικά σχολεία, τα οποία τόσο τότε, όσο και σήμερα, αμφισβητούνται έντονα από παιδαγωγικούς κύκλους για την ενταξιακή τους ορθότητα. Η εκπαιδευτική φροντίδα των παιδιών αυτών, επαφίενται τότε, μόνο στην καλή πρόθεση κάποιων εκπαιδευτικών ενώ στο πεδίο του ρατσισμού, εισέπρατταν απόρριψη από πολλά μέτωπα. Είναι η εποχή όπου ατύπως από κύκλους της Ελληνικής εκκλησίας έχει παρεισφρήσει η απαίτηση, πως μόνο βαφτισμένα ορθόδοξα τα παιδιά της Αλβανίας θα μπορούν να γινούν δεκτά στα ελληνικά σχολεία και οι μάχες για την αφαίρεση της Σημαίας από τα χεριά των αριστούχων Αλβανών μαθητών μονοπωλούσαν τα τότε media. Η Καραγιάννη, νέα εκπαιδευτικός τότε, αναζήτησε τρόπους για να γίνουν ορατά τα παιδιά της Αλβανικής κοινότητας και να εξαλειφθεί κάθε φόβος για τον "Ξένο". Το εργαλείο που χρησιμοποίησε, ήταν η Τέχνη. Τα παιδιά τότε, κυρίως Αλβανικής καταγωγής, εργάστηκαν για την προετοιμασία ενός μικρού σχολικού φεστιβάλ (έκθεση ζωγραφικής, δημιουργία graffiti, θεατρικά και μουσικά δρώμενα, κ.α.) και προσκαλέστηκαν από τα ίδια, εκτός από τους γονείς και οι καταστηματάρχες της περιοχής. Φεστιβάλ Τέχνης και Αποδοχής έγιναν σε σχολεία στα Κάτω Πατήσια (2001), στο Ίλιον (2012) [79], στο Μενίδι(2013-2015) [80] [81] [82], [83] στο Ναύπλιο (2018) [84], [85] ενώ κατά τα έτη 2017 και 2018, έγιναν στο κέντρο της Αθήνας στον πεζόδρομο έξω από τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων με την αιγίδα του Δήμαρχου Γιώργου Καμίνη, με την υποστήριξη του Αυτοτελούς τμήματος για την Εκπαίδευση των παιδιών Προσφύγων του Υπουργείου Παιδείας και κάτω από την νομική πλαισίωση του Δικτύου Τέχνης και Δράσης. Και στις δυο αυτές χρονιές η δράση υποστηρίχθηκε και πλαισιώθηκε από τους παρακάτω φορείς και πρόσωπα: οι αντιδήμαρχοι Δήμου Αθηναίων, κ. Μαρία Ηλιοπούλου, Ελευθέριος Παπαγιαννάκης, Αλέξανδρος Μoδιάνο, Νέλλη Παπαχελά, τον Συνήγορο του Πολίτη / Συνήγορο του Παιδιού κ.α Γιώργο Μόσχο, το εκπαιδευτικό τμήμα της Ύπατης Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, τη Unicef και τη Solidarity Now.

Μερικές ενδεικτικές συμμετοχές από τα Φεστιβάλ Τέχνης και Δράσης: Μουσικό Σχολείο Ιλίου, 1ο ΓΕΛ Κερατσινίου, 1ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Ιωνίας, 2ο Γυμνάσιο Αλίμου, 49ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, 149ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, 7o Δημοτικό Σχολείο Αγίου Δημητρίου, 5ο Δημοτικό Σχολείο Χαλανδρίου, Πυθαγόρειο Γυμνάσιο Σάμου,7ο Γ.Ε.Λ. Ν. Σμύρνης “Homo Ludens” /Oμάδα Τέχνης και εθελοντισμού, 2ο ΓΕΛ Βριλησσίων, 3ο Δημοτικό Σχολείο Ναυπλίου, Δημοτικό Σχολείο Νέου Ικονίου,7o Δημοτικό Σχολείο Αγίου Δημητρίου, 94ο Δημοτικό Σχολείο Αθήνα, 9ο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Δημητρίου, 3ο Δημοτικo Σχολείο Γέρακα, η Σιβιτανίδειος Δημόσια Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων, ΒΑΤΑLA, JUSU FOLI SAFARA DJEMBE, FRoOTs SaLaD, The Bad Slide Stam, Babou Gaye, Διαπολιτισμική χορωδία Εθνικής Λυρικής Σκηνής/Ίδρυμα Νιάρχου, QUILOMBO, Abada Capoeira, Μαρίβα Ζαχάρωφ, Αντώνης Παπαθεοδούλου, Έλλη Θολούλη, ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΊΚΤΥΟ για το ΘΈΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΊΔΕΥΣΗ, Ash in Art, Art Tutu, ΑΡΣΙΣ/ Κοινωνική οργάνωση υποστήριξης νέων, Ανοικτό Σχολείο Mεταναστών Πειραιά, Άνεμος Ανανέωσης, Ani-Mate & Meet the Other, ΑctionAid Hellas, Αngels, Generation2.0, Δείπνο αγάπης, Εργαστήριο φωτογραφίας 18 Άνω, Το Πολύχρωμο Σχολείο, Οικογένειες Ουράνιο Τόξο, Ελληνικό Παιδικό Μουσείο, ΖΩ.Ε.Σ., Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων & Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας "Αθηνά Υγεία", Πρόσκοποι-Ενεργοί Πολίτες του Κόσμου, Roads, Roots&Shoots Jane Goodal Institute, ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΟΜΑΔΑ: Σκασιαρχείο, Σύλλογος Γεωργιανών, FAiR TRADE Hellas, Roads, ΠΑΡΕΑ, Halfnote, Miniature Solar Systerms, Xαμόγελο του Παιδιού, Generation 2.0, NOMADES ARTCORE, ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΙΟ ΑΧΑΡΝΩΝ, Πangea World Music Center, Troupe Emma Ya, Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία -Παράρτημα Αχαρνών, Σύλλογος Μερίμνης Ανηλίκων, Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης Δ.Ο.Μ., SCI Hellas-Κίνηση εθελοντών, Studenti-Σύλλογος Αλβανών φοιτητών, Εργαστήριο Origami, Πολυφωνικό σχήμα:Grupi polifonik lab "Lot Kurbeti", ‘’Βρούμηδες’’ -ομάδα κουκλοθέατρου, Playfull dust, Panx Romana, Magic deSpell, Παραδοσιακά Μονοπάτια – Πολιτιστικό Μουσικοχορευτικό Σωματείο,‘’Ηλιαχτίδα’’- Eνωση Γονέων& Φίλων ατόμων με σύνδρομο Down, Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (EEEEK) Αγ. Δημητρίου, Καλλιτεχνείο Αχαρνών, Σύλλογος δασκάλων “Σωκράτης”, Ένωση Γονέων δήμου Αχαρνών και ο Δήμος Αχαρνών, Βασίλης Μπότουλας, Γιάννης Ρουμπάνης, Dafni Gn, Irisz Zrv, Vasilis Esek, Mary Sdfghjkl, Ilias Kontonikolas, Anna Kontonikola, Socrates Argitis, Ομάδα γυναικών προσφύγων από το Σχιστό, Open Art, Καραγιάννη Καίτη, Καρέλα Χριστίνα & Παπαγιάννη Παρασκευή, Cosmos of Culture, ΚΑΡΙΤΑΣ ΕΛΛΑΣ, Μy Playce, Less is Μore, Γκαλερίδη Αγγελική Μαρία, Εκδόσεις Κίτρινο Πατίνι, Porto Ludus, Ομάδα Έκφρασης και Παιχνιδοπλασίας Αερικό, Στέλλα Αρβανίτη, Δημητροπούλου Ελένη, Άντζελα Γιατρά, Μαρίνα Μίντζα-Ελισσάβετ Περακάκη-Θεανώ Πέτκογλου, Πάνος Σείκιλος, Χορωδία Κάριτας Αθήνας: ZAHRA, Τ.Ε.Α.Π.Η. Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, EUDEC, Ελληνική Ένωση για την Προώθηση της Ρητορικής στην Εκπαίδευση, Γιώργος Σταθόπουλος, Ελίνα Γεροντή, Εταιρία Κοινωνικής Ψυχιατρικής & Ψυχικής Υγείας, ΜΕΤΑΔΡΑΣΗ, Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, ΠΑΡΕΑ, R. O. A. D. S. Reflections Of A Different Society, Eliana, Tribal west, Sounds for some other order, Λήδα Μανιατάκου, Μαρία Λατσίνου & Mokita, Νίκος Γιακουμάκης, ΝΑΚΑΜ, Gonulluler Hereketi, WD WILD DRAWING street art [86] [87] [88], κ.α.

Σε όλες του τις φάσεις, το Φεστιβάλ ήταν αυτοργανωμένο και αυτοεπιδοτούμενο. Όσοι εργάστηκαν στον συντονισμό ήταν σε εθελοντική βάση και όποια αναλώσιμα, προωθητικό υλικό ή εξοπλισμός και αν χρειάστηκε προσφέρθηκε από τις συμμετέχουσες ομάδες για τις ανάγκες των δικών τους εργαστηρίων ή ήταν από δωρεές τρίτων. Πολύ σημαντική ήταν η συμβολή του Χρήστου Ζουμπα στο Φεστιβάλ της Αθήνας το 2018 ο οποίος είχε αναλάβει τον συντονισμό, την επικοινωνία και την τεχνική υποστήριξη για τις μουσικές δράσεις. Το 2017 και 2018 το Φεστιβάλ έλαβε χώρα και στο κέντρο του Ναυπλίου, στο 3ο Δ.Σ. Ναυπλίου, σε γενικό συντονισμό της Χρύσας Σαββάκη [89] [90] Το Φεστιβάλ σε όλες του τις φάσεις τόσο όταν γινόταν στα σχολεία όσο και σε κεντρικές πόλεις, αγκαλιάστηκε από τα ΜΜΕ. Εκτός από τα θετικά άρθρα-ρεπορτάζ, όπως ήταν αναμενόμενο, εφημερίδες και ιστοσελίδες με φασιστικο-ρατσιστικές θέσεις, τοποθετήθηκαν αρνητικά χαρακτηρίζοντας το φεστιβάλ ως στοχευμένη ενέργεια Ισλαμοποίησης των Ελλήνων ορθόδοξων μαθητών. Ειδικά για το Φεστιβάλ του 2017 που εγινε στο κέντρο της Αθήνας, η ιδρύτρια του Δικτύου και επιμελήτρια του Φεστιβάλ Ελένη Καραγιάννη στοχοποιήθηκε ως "νεγρόφιλη" που εφάρμοζε μυστικά σχέδια κατά του Έθνους με αδρές αμοιβές από σκοτεινά Μυστικά κέντρα. Είναι η εποχή όπου η ίδια είχε στοχοποιηθεί πολλάκις στο διαδίκτυο από ακροδεξιά στοιχεία με αφορμή τις τοποθετήσεις της δημοσίως υπέρ της ένταξης των παιδιών προσφύγων στο Ελληνικό σχολείο [91]. (Περισσότερα για τις αντιδράσεις της ΧΑ στην ένταξη των παιδιών προσφύγων το 2017 και αναφορές στις πρώτες δράσεις του Δικτύου στον Ελαιώνα, μπορείτε να παρακολουθήσετε στο ρεπορτάζ του Πάνου Χαριτου στην εκπομπή Roads EΔΩ)

Περισσότερα για την αρχή των φεστιβάλ μπορείτε να αναζητήσετε στην σελίδα: https://artschoolfestival.blogspot.com/p/blog-page.html

Το Φεστιβάλ στο Youtube.

Διαφημιστικά σποτάκια: [92], [93]

Προωθητικό βίντεο/παρουσίαση από τον σκηνοθέτη Γιάννη Μισουρίδη :[94]

Προωθητικό βίντεο από το Πυθαγόρειο ΓΕΛ Σάμου:[95]

Το Φεστιβάλ στα Media: [96] [97] [98] [99] κ.α.

3-X é ν ο ς ART PROJECT (2016-2022)-Εικαστικό πρότζεκτ διερεύνησης της ετερότητας με εικαστικά μέσα

Το project ο X é ν ο ς είναι μια ιδέα της εικαστικού Ελένης Καραγιάννη που στόχο έχει να "μιλήσει" μέσα από την δουλειά εικαστικών για τις ετερότητες εκείνες που υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία και φέρουν στίγμα, στερεότυπα και περιθωριοποίηση. Όπως σημειώνει η ίδια: "Ο “Ξένος" είναι δίπλα μας και συχνά είμαστε εμείς οι ίδιοι. Δεν είναι ο "προφανής", ο μετανάστης ή ο πρόσφυγας, μόνο. Είναι εκείνος κι εκείνη, οι άλλοι που δεν ταιριάζουν με το σύνολο ή με τις προσδοκίες των άλλων, με εκείνα τα πρότυπα και τα στερεότυπα που έχουν οριοθετήσει οι άλλοι ή εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας. Ο Ξένος" είναι ένα μεγάλο κομμάτι ανθρώπων που ζουν στη "μη κανονικότητα", σε ένα μη κανονικό σώμα, με μια μη κανονική σεξουαλική ταυτότητα, με μη κανονικά ρούχα. Είναι εκείνοι που αφουγκράζονται τη ζωή και εκφράζουν τα συναισθήματά τους με μη κανονικούς τρόπους. Παλεύουν στην καθημερινότητά τους να είναι αποδεκτοί ή παραιτούνται από αυτήν την προσπάθεια. Αγκαλιάζουν οι ίδιοι τις ταμπέλες που τους προβάλλουν, γίνονται οι άνθρωποι με αναπηρίες, οι άνθρωποι με διαταραχές, οι άνθρωποι με ιδιαιτερότητες. Κάποιοι άλλοι συχνά παραδίδονται στο θυμό της αντίδρασής τους ή κάποιοι άλλοι τον εσωτερικεύουν. Κάποιες φορές συμβαίνει, ο μη κανονικός να είναι αυτός που εκφράζει την λογική σκέψη ανάμεσα σε ένα πλήθος άλλων που βρίσκονται σε ένα αγελαίο παραλήρημα. Σε ενα τέτοιο παραλήρημα φαίνεται πως έχει βρεθεί και αντιστέκεται παθητικά, ο ήρωας του Καμύ: Ο Μερσό αρνείται να πει το παραμικρό ψέμα και γι αυτό γίνεται περιθωριακός. Η ωμότητα της λογικής και των συναισθημάτων του, αποκαλύπτει περισσότερη αλήθεια από αυτή που μπορεί να αντέξουν οι γύρω του. Ο Μερσό σήμερα θα δεχόταν την ταμπέλα του αυτιστικού, του μη αποδεκτού, ή του ανάπηρου συναισθηματικά, επειδή αποκαλύπτει οτι ακριβώς σκέφτεται στους άλλους, αδιαφορώντας για τα συναισθήματα ή τη γνώμη τους. Έτσι κάνει την ζωή του δυσκολότερη και οι άλλοι αισθάνονται ένα είδος απειλής απέναντί του. Με αφορμή το ερώτημα του ποιος είναι τελικά ο Ξένος,το Project X é ν ος επιχειρεί κάθε φορά να μιλήσει για μια από τις πολλές ετερότητες που υπάρχουν, αλλά δεν είναι πάντοτε ορατές".

2016- X é ν ο ς ART PROJECT [100] στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων. Επιμέλεια : Ευτυχία Καλοχαιρέτη , Ελένη Καραγιάννη. Συμμετείχαν οι καλλιτέχνες [101]: Έρη Αγρίου, Νίκη Καλοπαίδη, Έλενα Καραγιάννη, Ευαγγελία Καραστέργιου, Ελισσάβετ Κεχαγιά, Γιώτα Κότικα, Παναγιώτα Κορωνιού, Όλγα Μπογδάνου, Μαρία Οικονόμου, Παρασκευή Παπαγιάννη, Φανή Πανταζίδου, ‘Αντα Πετρανάκη, Έρη Σκυργιάννη, Μαίρη Ρουσιώτη, Σοφία Τερλέγκα, Άγγελος Τζιάρα (Tziara), Κατερίνα Χριστοπούλου, Wild Drawing (WD). Παράλληλες δράσεις: Ηχητικό απόσπασμα από το κείμενο “Ο Ξένος” του Καμύ με τη φωνή της ηθοποιού Δέσποινας Καμπουροπούλου. "Ο Μονόλογος του Ξένου" σε σκηνοθεσία και ερμηνεία από τον Αριστοτέλη Μαγουλα σε συνεργασία με τις: Αναστασία Μαλανδρενιώτη, Μαρίνα Καπούλα [102] . Filoxenia (performance) της εικαστικού Σοφίας Τερλέγκα [103] Βάϊ Γκελελέ. Η Ελένη Τουτουδάκη, με το γυναικείο συγκρότημα παραδοσιακή μουσικής: "Βάι Γκελελέ" έπαιξαν μουσική της "ξενιτιάς" από διάφορες γωνιές της γης [104]

2017- X é ν ο ς Senior Citizen [105] στο Λουτρό των Αέρηδων. Επιμέλεια: Ευτυχία Καλοχαιρέτη. Συμμετείχαν οι καλλιτέχνες: Έρη Αγρίου, Έλενα Καραγιάννη, Ελισσάβετ Κεχαγιά, Γιώτα Κότικα, Ελένη Κυπραίου, Σοφία Κυριακού, Μαρίνα Μαλτέζου, Σταυρούλα Μητσάκου, Μαρία Οικονόμου, Φανή Πανταζίδου, 'Αντα Πετρανάκη, Βίκυ Σαμουηλίδου, Χρήστος Σκούρτης, Λεμόνα Ταργοντσίδου, Έφη Φουρίκη, Κατερίνα Χριστοπούλου. Η εν λόγω έκθεση «ο Χ é ν ο ς/ Senior Citizen» αποτελεί μια έκθεση επικεντρωμένη στα άτομα της 3ης ηλικίας, μια κοινωνικά ευπαθή ομάδα που παραμένει σιωπηλά ξεχασμένη. Το Δίκτυο μέσα σε μια συντονισμένη προσπάθεια να αφουγκραστεί τους τροφίμους του Γηροκομείου Αθηνών, προσπάθησε να βοηθήσει κατά το δυνατόν περισσότερο σε όλο το φάσμα των υπαρκτών αναγκών τους, υλοποιώντας ενέργειες με σκοπό την συγκέντρωση χρημάτων (εξασφάλιση χορηγίας για την κάλυψη του κόστους του πετρελαίου θέρμανσης για ένα χρόνο, τρόφιμα, μουσικά όργανα, κεράσματα κ.α.). Επιπροσθέτως, σε συντονισμό της Τζωρτζίνας Τζήλιου, για δύο χρόνια (2016-2018) μέλη και φίλοι του Δικτύου επισκέπτονταν σε εβδομαδιαία βάση τους τρόφιμους του γηροκομείου και τους κρατούσαν συντροφιά. Οι 16 καλλιτέχνες που προσκαλέστηκαν να δημιουργήσουν έργα για τον Ξένο της Τρίτης ηλικίας, επισκέφθηκαν ηλικιωμένους στο Γηροκομείο Αθηνών και δημιούργησαν έργα εμπνευσμένα από την αλληλεπίδραση μαζί τους. Στην έκθεση αυτή, οι εικαστικοί ερμηνεύουν την έννοια των γηρατειών σε όλες τις προβληματικές διαστάσεις: την κατάπτωση των σωματικών δυνάμεων, την αποθάρρυνση, την απογοήτευση και την μελαγχολία.

2018- X é ν ο ς ART PROJECT στο anti-trafficking Raise your voice φεστιβάλ. [106] στην Τεχνόπολη. Επιμέλεια: Ελένη Καραγιάννη. Στις 18 Νοεμβρίου 2018, έλαβε χώρα στην Τεχνόπολη Αθηνών το anti-trafficking Raise your voice φεστιβάλ όπου συναντήθηκαν όλες οι οργανώσεις που ασχολούνται με το θέμα της σωματεμπορίας για να παρουσιάσουν διάφορες μορφές της. Συμμετείχαν με έργα τους οι : Ελένη Καραγιάννη, Άντα Πετρανάκη και Κατερίνα Χριστοπούλου. Η δράση οργανώθηκε στα πλαίσια της συνεργασίας του Δικτύου με την RED UMBRELLA ATHENS στο φεστιβάλ.

2019- X é ν ο ς Project: Φρύνη [107] [108] [109] στο Communitism [110] [111] και στους Ορίζοντες Γεγονότων [112]. Επιμέλεια: Ελένη Καραγιάννη. Συμμετείχαν οι καλλιτέχνες: Τζίμης Ευθυμίου, Ανδρέας Γαβριηλίδης, Ελένη Καραγιάννη, Πανδώρα Καρτσωνάκη, Φαίδωνας Καλτσουνάκης, Σπύρος Κόικας, Λάζου Βίκυ, Λαλέ Γεωργία, Γιάννης Μακρίδης, Nakam Mohamed, Αφροδίτη Παπαδούλη, Δέσποινα Πανταζή, Γιάννης Ρουμπάνης, Μαρία Ράλλη, Maaike Sutterheim, Αγγέλα Σβορώνου, Ζωή Σεκλειζιώτη, Μαρία Στασινού, Wael Habbal, Σωσάννα Χατζίκου, Δέσποινας Πανταζή, Κύρα Αλυγιζάκη- Κίμωνας Αξαόπουλος- Μαρία Αργυρακοπούλου, Φανή Αχειμάστου, Ειρήνη Βαζούκου, Eιρήνη Κουτρίδου, Σπύρος Κόικας, Βάσια Λεοντοπούλου- Δέσποινα Πανταζή- Κωνσταντίνα Παρασκευοπούλου- Στάθης Σωτήρχος- Κερασιά Τουλιάτου -Στάθης Φώτης- Αννα Μαρία Χατζηστεφάνου, Σέντη Χανιαδάκη, Άγγελος Σκούρτης, ΑΧΑΪΡΕΥΤΟΣ, Libertines,Lucia Bricco, Αdam Girl, Παυλος Σουφλής, Ιώ Αρματά, Βίκυ Λάζου. Ομιλίες: Άννα Κουρουπού, Σίση Αρσένη, Νίκος Φιτσιάλος, Δήμητρα Κανελοπούλου, Πάολα Ρεβενιώτη, Μαρία Ξανθάκη, Αγγελική Σουγλέ, Πηνελόπη Τριανταφύλλου, Αντώνης Πούλος, κ.α. Προβολές ταινιών: “Crossings” και "Καλιαρντά". Το συγκεκριμένο Xenoς, είναι αφιερωμένο στα δικαιώματα των ανθρώπων που εργάζονται στο σεξ, επιχειρείται να δημιουργηθεί με εικαστικά μέσα ένας διάλογος για τα δικαιώματα της συγκεκριμένης κοινότητας, να έρθουν σε ορατότητα οι διαφορές ανάμεσα στην σεξεργασία και στο traficking και το μήνυμα αυτό να ενισχυθεί με παράλληλες δράσεις, όπως συζητήσεις, μαρτυρίες ανθρώπων που εργάζονται στο σεξ, προβολές ταινιών κ.α. Έγινε σε συνεργασία με το κέντρο υποστήριξης γυναικών, άντρων, τρανς, προσφύγων κ.α που εργάζονται στο σεξ, το RED UMBRELLA ATHENS [113] . Η δράση εντάχθηκε στις επίσημες δράσεις του PRIDE WEEK [114]

2022- X é ν ο ς ART PROJECT: The Artist. Στα πλαίσια του Εράσμους: ART IS US, το Δίκτυο διοργάνωσε μια σειρά από εκδηλώσεις με στόχο να δημιουργηθεί ένας διάλογος αναφορικά με την Ταυτότητα του Καλλιτέχνη ως ευάλωτη ταυτότητα, όπως αναδύθηκε την περίοδο της Πανδημίας.

4-Red Umbrella Athens-Εργαστήρια Ενδυνάμωσης μέσα από την Τέχνη για άτομα που βρίσκονται στην σεξεργασία

Το Δίκτυο Τέχνης και Δράσης είχε την ευκαιρία να υποστηρίξει το κέντρο ημέρας Red Umbrella Athens για άτομα που εργάζονται στο σεξ στην περιοχή της Ομόνοιας, από την αρχή της δημιουργίας του, το 2015 μέχρι και το 2019. Το Red Umbrella Athens [115] δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του Συλλόγου Οροθετικών Ελλάδος «Θετική Φωνή» [116], των Κέντρων Πρόληψης και Σεξουαλικής Υγείας «Checkpoint» & του Συλλόγου Ασθενών Ήπατος Ελλάδας «Προμηθέας» και λειτουργεί υπό την επιστημονική επιμέλεια του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Εργαστηρίου Κλινικής Έρευνας: Υποκειμενικότητα και Κοινωνικός Δεσμός του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Η αποστολή του είναι να αποτελεί σημείο συνάντησης και ενδυνάμωσης σε ένα περιβάλλον χωρίς διακρίσεις και κριτική. Πρεσβεύει ότι τα εργαζόμενα άτομα στο σεξ πρέπει να είναι ίσοι πολίτες αυτής της χώρας σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό, κοινωνικό, νομικό, οικονομικό κ.λπ.) και να έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις τόσο σε ατομικό, κοινωνικό όσο και σε εργασιακό επίπεδο. Σε πολιτικό επίπεδο το RUA διεκδικεί τη βελτίωση του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου (Ν2734/1999) και την άρση των εμποδίων για την αποποινικοποίηση της εργασίας στο σεξ σύμφωνα με το Ολλανδογερμανικό μοντέλο και το μοντέλο της Ν. Ζηλανδίας. Το Δίκτυο Τέχνης και Δράσης ταυτίζεται με αυτές τις θέσεις, αναγνωρίζει την εργασία στο σεξ ως ένα απολύτως ταξικό φαινόμενο όπου καταφεύγουν σε αυτήν κυρίως άτομα που αντιμετωπίζουν κοινωνικές διακρίσεις και δυσκολίες επιβίωσης και πως ακόμη και σε αυτήν την συνθήκη τα άτομα πρέπει να εργάζονται σε καθεστώς ορατότητας και θεσμικής προστασίας. Μετά από προτροπή του Γιώργου Παπαδοπετράκη [117], ενός εκ των ιδρυτών της Θετικής Φωνής και του κέντρου RUA και ιδρυτικό μέλος του Δικτύου Τέχνης και Δράσης, από το 2016-2019 κατά τη λειτουργία του κέντρου ημέρας, το Δίκτυο λειτούργησε εργαστήριο ενδυνάμωσης μέσα από δραστηριότητες τέχνης για γυναίκες, άντρες και lgbtq άτομα που εργάζονται στο σεξ. Στα πρόσωπα των ενηλίκων προσώπων που συμμετείχαν είδαμε "μικρά παιδιά" που κατά την εξέλιξη της ζωής τους δεν είχαν σταθερή πρόσβαση σε εκπαίδευση, ούτε την ευκαιρία να αναπτύξουν τα ταλέντα τους. Η "Γωνιά του Καλλιτέχνη" που λειτουργούσε στο κέντρο, ενθάρρυνε την ανάληψη πρωτοβουλιών, την ενθάρρυνση της ελεύθερης δημιουργίας με ανοικτά υλικά, κ.α. και μας θύμισε πως οι βασικές αρχές της παιδαγωγικής όπως το Reggιο Emilia, ή της Montessori, δεν είναι αργά να δοκιμαστούν ακόμη και σε κοινότητες ενηλίκων που βρίσκονται σε κοινωνική αποστέρηση [118]. Συντονισμός και Διδασκαλία: Ελένη Καραγιάννη, Άννα Λιόλιου, Πανδώρα Καρτσωνάκη. Περισσότερα για το RUA μπορείτε να βρείτε στην επίσημη σελίδα του κέντρου: https://redumbrella.org.gr/

5-ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ-ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ-Πτέρυγα οροθετικών. Εκπαιδευτικές και υποστηρικτικές παρεμβάσεις μέσα από καλλιτεχνικές εφαρμογές και δραστηριότητες

Στα πλαίσια της καλής συνεργασίας με την Θετική Φωνή [119] , τον Δεκέμβριο του 2015 [120] , λάβαμε πρόσκληση από το Γιώργο Παπαδοπετράκη (ιδρυτικό μέλος της Θετικής Φωνής αλλά και του Δικτύου Τέχνης και Δράσης), να υποστηρίξουμε με κάποιες καλλιτεχνικές δράσεις την πτέρυγα των οροθετικών του Νοσοκομείου των Φυλακών του Κορυδαλλού, Άγιος Παύλος. Ομάδα της Θετικής Φωνής εδώ και πολλά χρόνια υποστηρίζουν με συμβουλευτική [121] (σε ιατρικά θέματα, αλλά και ψυχοκοινωνικά, ενταξιακά και πρακτικά) τους τρόφιμους της συγκεκριμένης πτέρυγας. Αρχικά η πρόταση ήρθε από τους ίδιους τροφίμους οι οποίοι πρότειναν να διακοσμήσουμε έναν κοινόχρηστο χώρο, που χρησιμοποιούσαν ως αίθουσα εκδηλώσεων με κάποιες δικές τους ζωγραφιές επιτοίχιες. Οι ζωγραφιές έγινα one off και σε συνεργασία με τους τρόφιμους και συμμετείχαν μέλη της Θετικής Φωνής και τα μέλη μας οι εικαστικοί, Ελένη Καραγιάννη, Παναγιώτα Κορωνίου, Ίρις Ζερβού [122]

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΕ ΈΝΑΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΈΝΟ [123] Εκπαιδευτικό πρόγραμμα αλληλεπίδρασης και κατανόησης των ανθρωπων που βρίσκονται σε εγκλεισμό.

Στα πλαίσια του μαθήματος των εικαστικών, η Καραγιάννη σκέφτηκε να συνδέσει το σχολείο της με τις φυλακές του Κορυδαλλού. Λαμβάνοντας τα απαραίτητα μέτρα για να τηρηθεί η ανωνυμία και από τις δυο πλευρές, τα Χριστούγεννα του 2015, οι μαθητές και οι μαθήτριες του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών, παρηγόρησαν και έδωσαν μηνυματα ελπίδας στους οροθετικούς κρατούμενους των φυλακών του κορυδαλλού με ζωγραφιές και γράμματα. Όπως μετέφερε η ίδια: "Τα μάτια τους έλαμψαν μόλις είδαν τον όγκο από τις ευχές και τις ζωγραφιές των παιδιών.Σαν παιδάκια μαλωμένα που δεν άξιζαν δώρο από τον Άγιο Βασίλη, δειλά δειλά, και σα να ήταν το Αγιο δισκοπότηρο, άγγιξαν τις ζωγραφιές.Προσεκτικά. Να μην τις λερώσουν.Ήταν από τις πιο δυνατές εικόνες της ζωής μου. Αυτοί οι ταλαιπωρημένοι άντρες έκατσαν γύρω από ενα τραπέζι στον διάδρομο έξω από τα κελιά τους και με τους μαρκαδόρους που τους πρόσφεραν τα παιδιά της Θετικής Φωνής, έγραψαν πάνω σε Α4 και σε χαρτόνια τις ευχές τους.Ήταν το λιγότερο που μπορούσαν να κάνουν, είπαν. Έπρεπε "να ανταποδώσουν το καλό" είπε κάποιος. Ο Χ. με δυσκολία συγκράτησε τα δάκρυά του. Οι ζωγραφιές του θύμισαν τον μικρό του γιο, που ανυπομονεί να ξαναδεί τον "Μπαμπά του". Αφού τις είδαν μία μία και μερικοί κρατούμενοι κράτησαν κάποιες μέσα στα κελιά τους, η ομάδα κολλήσαμε τις υπόλοιπες ζωγραφιές στους διαδρόμους της πτέρυγας".[124]

-Εφαρμογές στην τάξη: ΕΝΟΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ ΣΤΟ 43ο ΔΣ Ηρακλείου [125]. Με αφορμή τη δράση : "Το γράμμα ενός παιδιού σε έναν φυλακισμένο", οι δασκάλες της Δ` Δημοτικού του 43ου ΔΣ Ηρακλείου, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και δούλεψαν μέσα στην τάξη με τη μέθοδο του εννοιολογικου πίνακα, δύσκολα θέματα όπως ο Σωφρονισμός, η τοξικοεξάρτηση, η οροθετικότητα, ο αποκλεισμός κ.α..

Κείμενο της Άννας Κουρουπού στο Νόστιμον Ήμαρ για τα γράμματα των παιδιών στις φυλακές.Photo credits: Ελένη Καραγιάννη

Εργαστήριο πηλού (Φωτογραφία από αρχείο της Ελένης Πετρίδου)

Για την δράση έγραψε το παρακάτω κείμενο η τρανς ακτιβίστρια Άννα Κουρουπού στο Νόστιμον Ήμαρ: «Σας εύχομαι σύντομα να δείτε το φως του ήλιου και όλα τα πράγματα που επιθυμείτε να γίνουν σύντομα πραγματικότητα» «Μην παίρνετε ναρκωτικά για να είστε υγιείς. Καλά Χριστούγεννα».«Ευχομαι να αποφυλακιστείς γρήγορα. Για να βρείς τον καλό δρόμο πρέπει να κάνεις μια μεγάλη προσπάθεια για το καλύτερο. Πρέπει να σκεφτείς για εσένα» Ένας ολόκληρος τοίχος , σε μια φυλακή, γεμάτος δεκάδες κάρτες σε όλα τα χρώματα. Γεμάτες κάρτες απο ευχές με σχεδιάκια απο αστέρια , χριστουγεννιάτικα δέντρα, καρδούλες, χαμόγελα κίτρινα, λαμπερά στο σχήμα του ήλιου. Φτιαγμένα απο παιδιά. Δεν γνωρίζω απο πρώτο χέρι πόσο ανάγκη έχει ένας φυλακισμένος να διαβάσει περίπου εκατό κάρτες με ευχές –που πιθανόν δεν θα γίνουν πραγματικότητα- απο τα παιδιά ενός δημοτικού ή ενός γυμνασίου. Με εξέπληξε ευχάριστα η σκέψη. Όποιου και αν ήταν. Όποιος και αν «οδήγησε» τα παιδιά να γράψουν, ό,τι έγραψαν. Είναι σαν να σου φέρνουν ένα φαγητό σε ένα όμορφο πιάτο , να σου το σερβίρουν με πλαστικά πιρούνια , σε μια σαπισμένη παλέτα και όταν νοιώσεις τη γεύση στο στόμα σου , μπορεί να θέλεις και να το φτύσεις γιατί έχει λίγο παραπάνω από πικρό μπαχαρικό. Από την άλλη …είναι ένα φαγητό ρε φίλε, που δεν το τρως κάθε μέρα. Οπότε κατεβάζεις τη πρώτη μπουκιά με κάποια δυσκολία , ξεπερνάς την έντονη γεύση του πολύ σαφράν που έχει μπεί και το απολαμβάνεις γιατί έχει μια μοναδικότητα. Σου το προσφέρουν , χωρίς να σου ζητούν αντάλλαγμα. Επειδή ακόμη πιστεύω στην ανθρωπιά, έστω και αν εξελίσσονται σε μετάνθρωποι πλέον οι άνθρωποι, είμαι σίγουρη πως κάποια μάτια βούρκωσαν , κάποια χείλη χαμογέλασαν. Κάποιοι μπορεί και να τα ακούμπησαν στα μάγουλα τους ή στο στέρνο τους για να πάρουν λίγη από την αθωότητα, που έχει χαθεί ανεπιστρεπτί. Και με τη σειρά τους ανταπέδωσαν την κίνηση. Έγραψαν και αυτοί ευχές σε παιδιά. Που έχουν μέλλον. Να μη κάνουν τα ίδια λάθη με αυτούς. Ότι ναι, τα ναρκωτικά σκοτώνουν. Ότι η ανομία έχει επιπτώσεις. Η Θετική Φωνή κάθε Τετάρτη , εθελοντικά πάει και βάφει και ζωγραφίζει τις φυλακές του Αγ. Παύλου στον Κορυδαλλό και όλοι βρέθηκαν μπροστά σ αυτό το υπέροχο πάζλ αγνότητας , ομορφιάς, καλοσύνης , ακόμη και φαντασίας που είναι το μεγαλύτερο προτέρημα των παιδιών.Θα κλείσω με μια ευχή σε μια κατακόκκινη κάρτα με γράμματα ατάκτως ερριμένα . «Υπομονή γιατί κάποια στιγμή, θα βγεις». Καλές γιορτές".

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΤΕΡΥΓΑ ΤΩΝ ΟΡΟΘΕΤΙΚΩΝ

Νοέμβριος 2016-Απρίλιος 2017: Το Δίκτυο σε συνεργασία με την Θετική Φωνή, διοργάνωσε εικαστικά και θεατρικά εργαστήρια για τους κρατούμενους στην πτέρυγα των οροθετικών, στο νοσοκομείο Άγιος Παύλος των φυλακών του Κορυδαλλού. Τα εργαστήρια περιλάμβαναν Ελεύθερο σχέδιο, χρώμα, Ιστορία σύγχρονης Τέχνης, εργαστήριο πηλού και πλαστικής, κολλάζ, κ.α. Συμμετείχαν οι εικαστικοί: Ελένη Φουντουλάκη, Ελένη Πετρίδου, Σεμίνα Λαντάβου και η Νάγια Μποέμη ,θεατρολόγος.

6-ΑRT IS US- Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ:

Το 2020 το Δίκτυο συμμετείχε ως creative partner, στο ERASMUS+ KA227 «Partnerships for Creativity» (Αριθμός Συμφωνίας: 2020-1-SI01-KA227-ADU- 093618) [126] με συνεργάτες τις οργανώσεις: Read Lab (Αθήνα), Zavod Apis (Σλοβενία),Melting Pro (Ιταλία),JKPeV (Γερμανία), CPIP(Ρουμανία). Το έργο «Art for Local Innovation (Art is Us)» είναι ένα διετές έργο που συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο του προγράμματος ERASMUS+ KA227 «Partnerships for Creativity» (Αριθμός Συμφωνίας: 2020-1-SI01-KA227-ADU- 093618). Το έργο Art is Us στοχεύει να χρησιμοποιήσει τη μεταμορφωτική δύναμη του πολιτισμού για την αναγέννηση της κοινότητας για να ανταποκριθεί στον σοβαρό αντίκτυπο που είχε η πανδημία COVID-19 τόσο στους καλλιτέχνες και στον πολιτιστικό τομέα όσο και στην κοινωνική ένταξη και συνοχή.Εξοπλίζει καλλιτέχνες, ηγέτες κοινοτήτων και εκπαιδευτικούς τέχνης με βασικές δεξιότητες και ικανότητες για μια βιώσιμη δημιουργική καριέρα και τους παρέχει την ευκαιρία να είναι επιτυχημένοι καινοτόμοι στις κοινότητές τους. Ενισχύει την κοινωνική ένταξη προάγοντας καινοτόμες προσεγγίσεις συμμετοχικού και διαπολιτισμικού διαλόγου με βάση τις τέχνες.Το έργο χρησιμοποιεί αποτελεσματικά την ισχυρή εμπειρία όλων των μελών της κοινοπραξίας του στη διδασκαλία τεχνών με κοινωνικό ενδιαφέρον και την ανάπτυξη περιεχομένου, την ηλεκτρονική μάθηση και τα πολυμέσα, τις πρωτοβουλίες κοινοτικών τεχνών και την καθοδήγηση σταδιοδρομίας και την ανάπτυξη δεξιοτήτων για να σχεδιάσει και να αναπτύξει ένα μάθημα εκπαίδευσης ενηλίκων υψηλής ποιότητας για την Καινοτόμο Κοινότητα Ανάπτυξη. Ολόκληρο το Module μεταφράστηκε στα Ελληνικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Σλοβένικα, Ουκρανικά, Φαρσί και Αραβικά Μέλη μας όπου τα προηγούμενα χρόνια συμμετείχαν εθελοντικά σε δράσεις, εργάστηκαν στο Erasmus με αμοιβή. Στα πλαίσια του προγράμματος το Δίκτυο υποστηριξε Residency 10 ημερών στην Ρώμη για την Ελληνίδα καλλιτέχνιδα Σοφίας Πέτσα Πουτούρη [127] η οποία κατα τη διάρκεια της παραμονής της διερεύνησε το αποτύπωμα των προσφυγων στην πόλη της Ρώμης. Περισσότερα για την ερευνά της και συνολικά πληροφορίες για την ίδια, μπορείτε να δείτε ΕΔΩ

Project Eπιμορφούμενων:Στα πλαίσια της επιμόρφωσης που έλαβαν επιμορφούμενοι καλλιτέχνες (κ.α.) παρήγαγαν και παρουσίασαν μια σειρά από έργα:1) Constantino Ramon Papachatzis Peña – Μεξικάνικη κουλτούρα [128] 2)Sandro Ambrosio – «Ψάχνοντας το χαμένο ξύλο» / «Alla ricerca del legno perduto» [129] 3)Nastya Dukhovna – Μια μέρα στην παραλία [130] 4)Tanya Radchenko – Vytynanka [131] 5) Χριστίνα Αργυρίου – The Teacher Starter [132] 6) Κική Λινάρδου – Πίνακες σε καμβά: «Χωρίς τίτλο» 2022 [133] , 7) Ελένη Πέρρου – Ομούτη / Ελπίδα [134] 8) Olia Rychagivska- Επισκέψεις αρχαιολογικών χώρων στην Αθήνα για την ουκρανική κοινότητα [135] 9) Rouin Muhammadi – Η ιστορία του Ελληνικού Φόρουμ των Προσφύγων [136] 10) Oleksandra Novikova – Περιοχή [137] 11) Ιορδάνης Πρωτογεράκης – Ρευστότητα [138] 12) Σταμάτης Κυριάκος – Η ταυτότητά μου ως LGBTQ [139] 13) Μαίρη Λαζαρίδη – Κοινωνικό Ποδόσφαιρο [140] 14) Marina Gkavardina – Love Without Borders [141]

7-ΔΡΑΣΕΙΣ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΟ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

2016-2017 Το Δίκτυο για 2 χρόνια υποστήριξε τους γέροντες και τις γερόντισσες του γηροκομείου Αθηνών τόσο εμψυχώνοντάς τους με δραστηριότητες μέσα από την τέχνη (κυρίως με μουσική) όσο και πρακτικά αναζητώντας χορηγίες για την κάλυψη του πετρελαίου θέρμανσης, αποκατάσταση σε παράθυρα, αναζήτηση τροφίμων και γλυκισμάτων, κ.α. Η δράση ήταν μία ιδέα της θεατρικής συγγραφέα, Τζωρτζίνας Τζήλιου [142] [143] [144] [145] [146] [147] [148] και στην οποία η ίδια είχε τον γενικό συντονισμό. Σημαντική στιγμή της δράσης ήταν τον Φεβρουάριος 2018 όταν η Τζωρτζίνα Τζήλιου συντόνισε μία Συναυλία Αλληλεγγύης για το Γηροκομείο Αθηνών [149] στη μουσική σκηνή: ΡΥΘΜΟΣ stage. Συμμετείχαν οι μουσικοί: Απαράδεκτοι “the band”, Ξένια Γαργάλη, Χρήστος Γιαννόπουλος, Χριστίνα Γκόλια, Στάθης Δράκος, Σπύρος Καββάδας, Θοδωρής Καρέλλας, Κώστας Λεμονίδης, Θανάσης Λουβέρδης, Λήδα Μανιατάκου, Περικλής Μπισκίνης, Πάνος Μπλέτζας, Νικόλας Ραζασταρρ, Πένυ Ξενάκη, Κώστας Ξυλάς, Σοφία Παπουλάκου, Πένυ Σκάρου. Στο παρακάτω κείμενο, η Τζωρτζίνα Τζήλιου, μας μιλάει για την εμπειρία της:

"Προσπαθώ να βρω λόγια για να γράψω ένα αξιοπρεπές άρθρο, αλλά δεν ξέρω αν οι σκέψεις και τα συναισθήματά μου μπορούν να χωρέσουν σ’ αυτό. Θα πω, λοιπόν, κάποια πράγματα όσο πιο απλά γίνεται, χωρίς σάλτσες και μπαχαρικά. Όταν ήμουν μικρή θαύμαζα τους ποιητές, τους ζωγράφους, τους συγγραφείς, τους δασκάλους και πάνω απ’ όλους τους ανθρωπιστές, αυτούς που προσφέρουν στο συνάνθρωπο είτε μέσω κάποιας ομάδας είτε αυτόνομα. Ήθελα διακαώς να τους μοιάσω, αλλά το θεωρούσα απίστευτα δύσκολο γι’ αυτό άρχισα να διδάσκω Αγγλικά εκπληρώνοντας τη μία από τις επιθυμίες μου. Έτσι έβαλα τις υπόλοιπες για ύπνο και κοιμήθηκα μαζί τους για αρκετά χρόνια ώσπου ήρθε η στιγμή που ένιωσα ένα σκούντημα. Τότε ξύπνησα κι είδα την επιθυμία της γραφής να μου κλείνει το μάτι από το διπλανό μαξιλάρι και να μου λέει «Σήκω, αρκετά κοιμηθήκαμε!» Αυτό ήταν! Μόλις σηκώθηκα άρχισα να θυμάμαι, να παρατηρώ, να καταγράφω. Ένιωσα να λυτρώνομαι μέσα απ’ τα κείμενά μου ξερνώντας το δηλητήριο που είχε μαζευτεί μέσα μου απ’ όλα όσα ζω, ζεις, ζούμε. Είναι, όμως, αυτό αρκετό για να απαλλαγείς από τους εφιάλτες σου; Είναι αρκετό ώστε να μη νιώθεις ενοχές για όσα συμβαίνουν γύρω σου; Είναι αρκετό ώστε να σε παρηγορεί για την απραξία σου; Σ’ αυτά τα ερωτήματα θα απαντήσω με ένα ηχηρό ΌΧΙ. Κι ύστερα θα γίνω σκληρή και θα ρωτήσω. Τι νόημα έχει να ζωγραφίζεις, να γράφεις, να δημιουργείς και να αποκαλείσαι «καλλιτέχνης» αν αναδεικνύεις μόνο το κάλλος της τέχνης κι όχι το κάλλος της ζωής σου μέσα απ’ όλες της τις εκφάνσεις; Και τι νόημα έχει να διδάσκεις αν οι γνώσεις σου δεν έχουν πλαστικότητα κι αν δε γίνεσαι αγωγός της ουσίας; Ευτυχώς, σε μένα οι απαντήσεις δόθηκαν όταν συνάντησα την αξιέπαινη φιλάνθρωπο Έλενα Καραγιάννη, ιδρύτρια της ομάδας Δίκτυο Τέχνης και Δράσης – οι άνθρωποι με τα μπαλόνια, οι ανθρωπιστικές δράσεις της οποίας με ενέπνευσαν και μου άνοιξαν την πόρτα του εθελοντισμού. Στη συνέχεια γνώρισα και τα υπόλοιπα εξίσου σημαντικά μέλη της ομάδας, που αποτελείται κυρίως από εκπαιδευτικούς και εικαστικούς, και τότε είπα «Ναι, εδώ νιώθω ότι υποστηρίζω έμπρακτα αυτά που πιστεύω. Εδώ νιώθω ασφάλεια, γιατί είμαι ανάμεσα σε ανθρώπους που επικεντρώνονται στον άνθρωπο ανεξάρτητα από πατρίδες, θρησκείες, ηλικίες, επίπεδο μόρφωσης, κοινωνικό status.» Κάπως έτσι πήρα την πρωτοβουλία για την οργάνωση μιας δράσης στο Γηροκομείο Αθηνών. Για καλή μου τύχη στο κάλεσμά μου για συνεργασία ανταποκρίθηκαν οι αξιόλογες Σταυρούλα Μητσάκου, εικαστικός, και η Γιασεμή Μπαμπατσίκου, δασκάλα σε παιδιά με ειδικές ανάγκες κι έτσι δημιουργήθηκε μια υπέροχη ομάδα που λειτουργεί με κοινούς στόχους και με άξονα την αγάπη για τα μεγάλα μας παιδιά. Η αρχική ιδέα ήταν η απασχόληση των τροφίμων με δημιουργικές δραστηριότητες, καθώς, όμως, τους πλησιάσαμε περισσότερο είδαμε την ανάγκη τους για επικοινωνία και για ψυχαγωγία μέσω της μουσικής, του τραγουδιού και του χορού. Έτσι πλέον κάθε φορά που τους επισκεπτόμαστε απολαμβάνουμε τις ζεστές αγκαλιές τους και τη συντροφιά τους συζητώντας, χορεύοντας και τραγουδώντας. Πέρα απ’ αυτά, όμως, εντοπίζουμε προβλήματα που εμποδίζουν την ομαλή διαβίωσή τους στο ίδρυμα και ψάχνουμε λύσεις για να τους ανακουφίσουμε σε συνεργασία με το διευθυντή, Κωνσταντίνο Κεραμίδα και την κοινωνική λειτουργό, Όλγα Χαραλαμποπούλου. Αρκετοί άνθρωποι έχουν ανταποκριθεί στο κάλεσμά μας για βοήθεια όπως η Χριστίνα Λέλη, που μας προμήθευσε με συμπυκνωτές οξυγόνου και φάρμακα, ο Μπάμπης Πάγκαλος που έστειλε από Κρήτη είδη αρτοποιείας, η Ευτυχία Καλοχαιρέτη που μεσολάβησε για τη χορηγία κουβερτών, ο Κώστας Ξυλάς που δώρισε ένα βιολί στη γλυκύτατη τρόφιμο κυρία Ιζάρ, η Έλενα Τουτουδάκη που άλλαξε τις χορδές του βιολιού και το κούρδισε, η Αριέττα Μουργινάκη, η Μαρία Χριστοπούλου και η Σοφία Βουγιατζή που μάζεψαν τρόφιμα και άλλα είδη για το ίδρυμα, η Καλλιόπη Βασιλείου με τη μπάντα της που προσφέρθηκαν να μας ψυχαγωγήσουν στη χριστουγεννιάτικη γιορτή. Ευχαριστώ θερμά όλους αυτούς που μας έχουν βοηθήσει έως τώρα, όσους δείχνουν ενδιαφέρον και μας πλησιάζουν ζητώντας πληροφορίες και όσους λαμβάνουν δράση αυτόνομα παρακολουθώντας τις αναρτήσεις μας.Θέλω να ξέρετε ότι οι τρόφιμοι του ιδρύματος είναι άνθρωποι που αξίζουν τη φροντίδα και την αγάπη μας. Καθένας τους κουβαλάει τη δική του ιστορία κι είναι στ’ αλήθεια ξεχωριστός. Ο κύριος Σωτήρης με τις απίστευτες γνώσεις και τη βαθιά ευαισθησία, η κυρία Κατερίνα με το καλοσυνάτο χαμόγελο, η κυρία Ειρήνη με το θλιμμένο βλέμμα, ο κύριος Αντρέας που έβγαζε χρήματα πουλώντας τους στίχους του σε γνωστούς δημιουργούς, η κυρία Βάσω η χορευταρού, η κυρία Αρετή η επαναστάτρια, ο κύριος Γιώργος παλαίμαχος της ΑΕΚ, ο κύριος Δημήτρης το πειραχτήρι, η κυρία Φλώρα η ευσυγκίνητη, η κυρία Μαρία η θεοσεβούμενη κι ο φύλακας άγγελος της κυρίας Ιζάρ που ως εβραία φυγαδεύτηκε για να γλιτώσει από τους Γερμανούς έχοντας χάσει τους γονείς της στα οχτώ της χρόνια, η κυρία Τασία η φωνακλού λόγω βαρηκοΐας, η κυρία Σπυριδούλα που καπνίζει συνέχεια και τόσοι άλλοι που δεν μπορούν να είναι στην παρέα μας επειδή είναι κατάκοιτοι ή υποφέρουν από άνοια. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν θέληση για ζωή και δεν πρέπει να μένουν ξεχασμένοι και παραγκωνισμένοι. Αυτοί οι άνθρωποι με κάνουν να ξεχνώ τα καθημερινά προβλήματα και μου ζεσταίνουν την καρδιά με την αγάπη τους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ένα από τα καλύτερα δώρα που έχω κάνει στον εαυτό μου".

8-ΦΙΛΟΖΩΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ-Δημιουργία Δικτύου Φιλοζωικών σχολείων

Καθώς τα περιστατικά εγκατάλειψης και κακοποίησης ζώων, ήταν και συνεχίζει δυστυχώς να είναι ένα από τα δύσκολα θέματα της ελληνικής κοινωνίας που υποδηλώνουν την έλλειψη σχετικής παιδείας, η ομάδα εκπαιδευτικών του Δικτύου, κάτω από τον γενικό συντονισμό και την επιστημονική καθοδήγηση από το ιδρυτικό μέλος, την Δρ. Χριστίνα Νομικού, αποφάσισαν να δημιουργήσουν μία σειρά από παρεμβάσεις για την προώθηση της φιλοζωικής κουλτούρας τόσο στα παιδιά του ελληνικού σχολείου και κατ΄ επέκταση στις οικογένειές τους. Στόχοι του προγράμματος είναι αφενός οι μαθητές να καλλιεργήσουν δεξιότητες ανάληψης δράσεων για θέματα που αφορούν την κοινότητά τους, αφετέρου να αναλάβουν οι ίδιοι δράσεις και πρωτοβουλίες ενημέρωσης της σχολικής και τοπικής κοινότητας για την πρόληψη της εγκατάλειψης ζώων, για την προστασία των αδέσποτων της περιοχής, καθώς και η προώθηση υιοθεσιών μέσω φιλοζωικών σωματείων. Μέσα στα πλαίσια του προγράμματος έγιναν ημερίδες, συναντήσεις υποστήριξης/ενημέρωσης και δράσεις για εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές, ενώ παράλληλα συγκεντρώθηκε ψηφιακό υλικό από ελληνικές αλλά και διεθνείς πηγές το οποίο αναρτήθηκε στο blog με τον τίτλο: «Ομάδα Δράσης Μαθητών για την προστασία των ζώων» [150] το οποίο λειτουργούσε ως βιβλιοθήκη και αποθετήριο, χρήσιμου φιλοζωικού εκπαιδευτικού υλικού και καλών πρακτικών για τα δικαιώματα των ζώων. Παράλληλα μέσα από συνεργασίες με γραφεία της Α/θμιες και Β/θμιες όλης της χώρας και σε συνεργασία με τα ΠΕ.Κ.Ε.Σ.[151] , έγιναν καλέσματα σε εκπαιδευτικούς ώστε να δημιουργήσουν εκπαιδευτικές παρεμβάσεις και να ενταχθούν στο Δίκτυο Φιλοζωικών σχολείων που δημιούργησε το Δίκτυο.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΌ ΥΛΙΚΟ του ΔΙΚΤΥΟΥ Οι εθελοντές εκπαιδευτικοί του Δικτύου που ήδη είχαν εφαρμόσει εκπαιδευτικά φιλοζωικές δράσεις και σε συντονισμό της Χριστίνας Νομικού (ιδρυτικό μέλος και Δρ. Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης) δημιούργησαν 2 τεύχη με υλικό το οποίο είναι από τα πρώτα ολοκληρωμένα προγράμματα φιλοζωικής εκπαίδευσης που εφαρμόστηκαν στο Ελληνικό σχολείο με την έγκριση του ΙΕΠ [152]. Το πρώτο τεύχος (2019): ΟΜΑΔΑ ΔΡΑΣΗΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ [153] (2019). Συγγραφική ομάδα: Γιώργος Κέκερης, Έλενα Καραγιάννη, Ευαγγελία Κέκερη, Χριστίνα Νομικού. Το δεύτερο τεύχος για χρήση στα πλαίσια των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων [154] (2020): ΟΜΑΔΑ ΔΡΑΣΗΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΖΩΩΝ [155]. Επιμέλεια: Ειρήνη Παγίδα, Γιώργος Κέκερης. Χριστίνα Νομικού. Συγγραφείς: Άννα Ασλάνη, Αφροδίτη Τσιούρη, Γιώργος Κέκερης, Ειρήνη Παγίδα, Ευαγγελία Κέκερη, Μαρία Χρήστου, Νιόβη Χατζηνικολάου, Σταύρος Καραγεωργάκης, Σωτηρία Ρέκλου, Χριστίνα Κάτσενου, Χριστίνα Νομικού.

ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΦΙΛΟΖΩΙΚΟΣ ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΤΥΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ

-Απρίλιος 2019: Υπογραφές στο Μαξίμου για την προστασία των γουνοφόρων ζώων. Την Τρίτη 23/4/2019 αντιπροσωπεία που αποτελούσαν μέλη της Ομάδας Δράσης Μαθητών για την Προστασία των Ζώων (Δίκτυο Τέχνης και Δράσης), του 7ου Δημοτικού Σχολείου Αγίου Δημητρίου και της Οργάνωσης Vegaia (https://www.vegaia.gr/) παρέδωσαν στο Γραφείο του Πρωθυπουργού στο Μαξίμου κουτί με 30.000 υπογραφές και έργα των παιδιών σχετικά με την προστασία των γουνοφόρων ζώων. Αιτήματα είναι να διακοπούν οι επιδοτήσεις προς τη γουνοποιία και να καταργηθεί σταδιακά η εκτροφή και η θανάτωση ζώων για τη γούνα τους.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ φιλοζωικές ΔΡΑΣΕΙΣ

Οκτώβριος 2020-Δελτίο Τύπου κατά της κακοποίησης τω ζώων [156]

Απρίλιο 2019-Παρουσίαση της Ομάδας δράσης μαθητών για την προστασία των ζώων, σε σεμινάριο του 4ου ΠΕΚΕΣ [157]

Μάρτιος 2019-Συνεργασία με το άτυπο σχολικό δίκτυo "Φροντίδα και Προστασία Ζώων Συντροφιάς" [158]

Ιανουάριος 2018- Ημερίδα "Σχολείο Ανοιχτό για όλους: Καινοτόμες Εκπαιδευτικές Δράσεις και Βιωματική Μάθηση", Κυριακή 04/02/2018, 10.00-13.00, Δημαρχείο Βύρωνα [159]

Νοέμβριος 2017- Συμμετοχή στο Discover Dogs Festival 2017 [160]

Ιανουάριος 2017-Ημεριδα στο Ράλλειο Γυμνάσιο Πειραιά: Ομάδα δράσης μαθητών για την προστασία των ζώων [161]

Μάρτιος 2017- Συμμετοχή στην εκπομπή Pet Story του Νs Tv [162]

Μάϊος 2017- Ημερίδα:7ο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Δημητρίου: Μαθητές εν δράσει για τη προστασία των ζώων [163]

Μάϊος 2017-Ημερίδα του Δημοτικού Σχολείου Μύτικα και της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας [164]

Δεκέμβριος 2016-Συνάντηση με την Jane Goodall [165]

Δεκέμβριος 2016- Φιλοζωικές δράσεις στο 7ο Δ.Σ.Αγίου Δημητρίου [166]

Νοέμβριος 2016- Έναρξη σχολικών φιλοζωικών δράσεων και Δημιουργίας του εκπαιδευτικού blog/ βιβλιοθήκη με το όνομα: ΟΜΆΔΑ ΔΡΑΣΗΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ [167]

Φεβρουάριος 2020-ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΦΙΛΟΖΩΙΚΉ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΉ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ (ΠΦΠΟ) [168]. Η Ομάδα Δράσης των Μαθητών για την Προστασία των Ζώων του Δικτύου Τέχνης και Δράσης, ανέπτυξε μέσω της Δρ Χριστίνας Νομικού, συνεργασία με την Πανελλαδική Φιλοζωική Περιβαλλοντική Ομοσπονδία. Ως σωματείο, υποστηρίζουμε τον πάγιο στόχο της ΠΦΠΟ για την εισαγωγή της Φιλοζωικής Παιδείας στα σχολεία. Έτσι στις 24/1/2020 μετά από πρόσκληση της προέδρου της ΠΦΠΟ κ. Νατάσας Μπομπολάκη το Δικτυο συμμετείχε σε συνάντηση με παράγοντες του Υπουργείου Παιδείας και ειδικότερα με τον Γ. Γραμματέα Θρησκευμάτων κ. Γ. Καλαντζή, με τον οποίο συζητήσαμε συγκεκριμένες προτάσεις για την εισαγωγή της φιλοζωίας στα σχολεία, που .βρήκε θετικές και ρεαλιστικές. Στην ομάδα συνάντησης συμμετείχε επίσης η Αντιεισαγγελέας Εφετών Αθήνας κ. Εύη Κορμικιάρη, η κ. Τάνια Τρύπη επίτιμο μέλος της ΠΦΠΟ και η πρόεδρος της ομοσπονδίας κ. Νατάσα Μπομπολάκη. Στη διαμόρφωση της πρότασης που κατατέθηκε εκτός από το Δίκτυο, συμμετείχαν επίσης οι εκπαιδευτικοί κ. Κατερίνα Θανοπούλου και Σουλα Παπαϊωάννου, καθώς και η Ειρήνη Μακρυδάκη αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Αστυνομικών.

(Από το 2021, η Χριστίνα Νομικού, Ιδρυτικό μέλος, πρωτεργάτρια σε πολλά προγράμματα και δράσεις, Διδάκτορας στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και Αειφορία, αποχώρησε από το Δίκτυο και πλέον είναι μέλος στο Δ.Σ. της Π.Φ.Π.Ο., και μέσα από τον καινούριο ρόλο της ως Σύμβουλος Εκπαίδευσης στην Α/θμια για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, συνεχίζει την ενθάρρυνση της Φιλοζωικής κουλτούρας των σχολείων της Α/θμιας όλης της χώρας).

ΦΙΛΟΖΩΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΑΜΕΝΟΥΝ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΈΣ ΔΟΜΕΣ

Φεβρουάριος 2022. Αναγνωρίζοντας την ανάγκη για την προστασία των ζώων που διαμένουν στις προσφυγικές δομές και το κενό στην εκπαίδευση των προσφύγων στην φιλοζωική κουλτούρα, το Δίκτυο Τέχνης και Δράσης δημιούργησε υλικό ενημέρωσης πάνω σε βασικές φιλοζωικές αρχές, που προορίζεται για πληθυσμούς που ζουν σε προσφυγικές δομές, κ.α.. Το υλικό αυτό έχει γραφτεί στα ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, αραβικά και στα φαρσί. Κόντρα στις ρατσιστικές φωνές που θέλουν τους πρόσφυγες να “βιάζουν” και να “τρώνε” τα αδέσποτα ζώα, η πραγματικότητα είναι άλλη. Πολλοί από αυτούς προέρχονται από κακοποιητικά καθεστώτα, τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τα ζώα. Το να εκφράζεις ανοικτά τρυφερότητα και να μοιράζεσαι το σπίτι και τη ζωή σου με ένα τετράποδο πλάσμα, για πολλούς από αυτούς τους ανθρώπους, είναι μια πράξη χειραφέτησης και ελευθερίας και μια από τις δυτικές πρακτικές που αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή. Σε όλους αυτούς θέλουμε να προσφέρουμε επιπλέον υποστήριξη και πληροφορίες που θα τους βοηθήσουν να φροντίσουν σωστά τα αδέσποτα ζώα. Το υλικό αυτό δεν αφορά ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ενημέρωσης σε όλα τα θέματα που αφορούν τη φιλοζωία. Πρόκειται για έναν οδηγό που έχει γραφτεί πάνω στις ρεαλιστικές δυνατότητες φροντίδας που αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να προσφέρουν. Όχι ο πρόσφυγας δεν μπορεί να αγοράσει grain free ζωοτροφές, αλλά μπορεί να μάθει ποιες είναι κατάλληλες για τα αδέσποτα, από τη δική του καθημερινή διατροφή. Το υλικό διατίθεται ελευθερα και θα το βρειτε ανά γλώσσα στους παρακάτω συνδέσμους σε μορφη Pdf για εκτύπωση και σε png μορφή για αναρτήσεις.

Αραβικά: https://drive.google.com/drive/folders/1ortWb95qQhLSK-4_C7nII-7Hhls8pUio?usp=sharing

Φαρσί: https://drive.google.com/drive/folders/1jtM1nIbffaLSerp7p0scEbMBaFZ0k6lE?usp=sharing

Ελληνικά : https://drive.google.com/drive/folders/1KtmJ5nu0M6r5_O1375kmRcFR2YHoutEm?usp=sharing

Γαλλικά:https://drive.google.com/drive/folders/1nLyugkbH6VrA2or6b6vgcFJ45uoQjR_b?usp=sharing

Αγγλικά : https://drive.google.com/drive/folders/1YGat8XX3OZzEGxOZoDXaEj8r_xtogll4?usp=sharing

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΆΣΕΙΣ, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ κ.α. από το ΔΙΚΤΥΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΕΙΣ

-Δεκέμβριος 2018: Δράση με Graffiti, Βιωματικά εικαστικά εργαστήρια και παιχνίδια υποστήριξης στο 2ου Δ.Σ. Μάνδρας με στόχο την ενδυνάμωση των μαθητών μετά από την τραυματική εμπειρία των θανατηφόρων πλημμυρών [169] (Πλημμύρες στη Δυτική Αττική (2017))

-Ιανουάριος 2017.Επίσκεψη των προσφυγόπουλων του Ελληνικού στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης Δραπετσώνας. Ένα ευχάριστο και δημιουργικό πρωινό πέρασαν 20 παιδιά ηλικίας 13- 18, αγόρια και κορίτσια και 2 κηδεμόνες, από τις αφίξεις του Ελληνικού στο φιλόξενο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της Δραπετσώνας. Μετά από τις σχετικές άδειες και συνεννοήσεις οργανώθηκε η επίσκεψη. Το πούλμαν του Δήμου Αγίου Δημητρίου περίμενε τα παιδιά για να τα μεταφέρει στο ΚΠΕ. Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τη δήμαρχο Μ. Ανδρούτσου και τον αντιδήμαρχο Ν. Συρράκο για τη δωρεάν μετακίνηση. ΣΤο ΚΠΕ παρακολούθησαν ένα ενδιαφέρον πρόγραμμα σχετικό με την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση. Ευχαριστούμε ιδιαίτερα την Σταυρούλα - Νεφέλη Τριανταφύλλου, τη Θεολογία Αβδελή και την Ιωάννα Φώκου για την υπέροχη φιλοξενία και το καλοδουλεμένο πρόγραμμα. Μπράβο και στις εθελοντριες του Δικτύου μας Μαρίνα Γκαβαρδίνα και Ευαγγελία Κέκερη που διέθεσαν το χρόνο τους και ανέλαβαν την ευθύνη να συνοδεύσουν τα παιδιά

-Ιανουάριος 2017. Το Δίκτυο παρέλαβε από την International Rescue Committee Hellas, 900 μάλλινες κουβέρτες τις οποίες παρέδωσε στους εξής: 300 κουβέρτες σε πρόσφυγες της κατάληψης στην οδό Μερλιέ, 200 κουβέρτες σε ηλικιωμένους τρόφιμους του Γηροκομείου Αθηνών., 160 κουβέρτες σε άστεγους σε συνεργασία με την Εθελοντική Ομάδα R.O.A.D.S., 100 κουβέρτες σε street sex workers,100 κουβέρτες σε οροθετικούς των φυλακών Κορυδαλλού, 40 κουβέρτες σε τροφίμους του Οικοτροφείου Πεντέλης ΕΠΑΨΥ [170]. Συντονισμός Δράσης :Ευτυχία Καλοχαιρέτη, Χριστίνα Νομικού, Έφης Φουρίκη, Τζιωρτζίνα Τζήλιου, Μάνθος Κουμαριανού ο Πλούτωνας Κλινάκης

-Προβολή του ντοκιμαντέρ: ΠΑΤΡΙΔΕΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ. Πρόκειται για μια συμπαραγωγή του Υπουργείου Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων και της ΕΡΤ Α.Ε. @ Η παραχώρηση της ταινίας γίνεται από την προϊσταμένη της Εκπαιδευτικής ραδιοτηλεόρασης, την κ. Σοφία Παπαδημητρίου. Η προβολή έλαβε χώρα στην αίθουσα Κινηματογράφου της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών με την ευγενική παραχώρηση από τον Πρύτανη κ Π. Χαραλάμπους. Πριν την προβολή μίλησαν για την εμπειρία τους ο Ahmad Arash Hemati, Msc πληροφορικής στο Χαροκόπειο και υπεύθυνος πολιτιστικών θεμάτων της Αφγανικής κοινότητας, η Ιωάννα Μπέκιου, κοινωνιολόγος, υπεύθυνη ξενώνα ασυνόδευτων προσφύγων και η κ. Ευφροσύνη Γρίμπιλα, Διευθύντρια/ εκπαιδευτικός του Δημοτικού Σχολείου Νέου Ικονίου. Η αφήγηση στο ντοκιμαντέρ, ξεκινάει με υλικό που προέρχεται από τη Νήσο Έλις και τους αόρατους μετανάστες της Αμερικής, αναφέρεται στα κύματα των πολιτικών προσφύγων του Α` Παγκοσμίου Πολέμου, στους Έλληνες πρόσφυγες της Μ. Ασίας, στους Εβραίους πρόσφυγες του Β` Παγκόσμιου Πολέμου, στους Γερμανούς μετανάστες της ηττημένης Γερμανίας, στους Έλληνες Αιγυπτιώτες, στους Έλληνες της Αυστραλίας, στον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία και στα μεταναστευτικά ρεύματα των ανατολικών χωρών, κ. α.

-Ιούνιος 2016:Μια κριτική δράση για την έκθεση του Ai Wei Wei στο Κυκλαδικής τέχνης (από την Άννα Λιόλιου) Η εικαστικός Άννα Λιόλιου, ιδρυτικό μέλος του Δικτύου, έκανε μια πολύ ενδιαφέρουσα Δράση λίγο πριν ταξιδέψει στο νησί της Γαύδου για να μελετήσει τη φυσιολογία και την ιστορία του νησιού με σκοπό να δημιουργήσει ένα νέο εικαστικό προτζεκτ. Όπως θα διαπιστώσετε ασκεί κριτική για τον τρόπο που διοργανώθηκε η έκθεση του Ai Wei Wei στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, για τον αποκλεισμό των γυναικών από τις συμμετοχές των καλλιτεχνών, κ.α. Η ίδια περιγράφει τον σκοπό της διαμαρτυρίας αυτής: "Ο φίλος μου και εγώ πήγαμε για να δούμε την παράσταση που έκανε ένας διεθνώς αναγνωρισμένος καλλιτέχνης, που αντικατοπτρίζει τόσο τη δική μου κουλτούρα και συνδυάζει άλλα πολύ σημαντικά παγκόσμια ζητήματα -και ένα πολύ μοντέρνο, την προσφυγική κρίση το οποίο τυχαίνει να είναι πολύ έντονα αισθητό στη χώρα μου. Ωραίο, γι' αυτό ο Άι επέλεξε να κάνει μια έκθεση φωτογραφίας, από φωτογράφους που ζουν στο νησί της Λέσβου και καταγράφουν τα προσφυγικά κύματα από την πρώτη μέρα, παρουσιάζοντας την άφιξη ή τη μετάβαση των προσφύγων από τη θάλασσα στη στεριά. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να καταγράψουμε αυτό το σημαντικό γεγονός και να το μοιραστούμε με τον κόσμο ώστε να είναι γνωστό; Ναί. Νομίζω ότι είναι προβληματικό; Απολύτως.Γιατί; Επειδή αυτό έχει προσελκύσει πολλούς οργανισμούς και άτομα που όχι απλώς αναζητούν έμπνευση, αλλά εκμεταλλεύονται τη δημοτικότητα της κατάστασης για δικό τους κέρδος. Και υποθέτω ότι αυτός είναι ο λόγος που ενοχλήθηκα περισσότερο. .....Γιατί πρέπει να πληρώσουμε για να δούμε μια έκθεση που εμπνεύστηκα άμεσα και δόθηκε στη ζωή εξαιτίας αυτής της ίδιας της δημοτικότητας των προσφύγων. Γιατί να πληρώσω όταν συμμετέχω στο να βοηθήσω πραγματικά τους πρόσφυγες εθελοντικά (και είμαι άνεργος!) ... ειδικά για την εκπομπή του Ai Weiwei, ενός ξένου, πολύ επιτυχημένου καλλιτέχνη (πλούσιος και αυτός) έπρεπε να πληρώσω 7eu. «Το 10% πηγαίνει σε αυτήν και την άλλη ΜΚΟ» είπε γρήγορα και με ευκολία είπε ο φύλακας –ω, φυσικά, επιτρέψτε μου να ανοίξω το πορτοφόλι μου γρήγορα και με ευκολία στην πληρωμή. Λες και το 10% είναι πόσο; 70 σεντς. Πώς κατανέμεται το υπόλοιπο; Στη συνέχεια, με ενθουσιασμό ο φρουρός εξηγεί πώς ο Ai επέλεξε Έλληνες φωτογράφους που βρίσκονταν στο νησί και βίωσαν τους πρόσφυγες για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, επομένως είχαν καλύτερη κατανόηση. Αρκετά δίκαιο.Είναι όλοι από μια τοπική λέσχη φωτογραφίας. Η απάντηση/ρητορική ερώτηση μου γράφει: «Το κλαμπ σας δεν έχει γυναίκες φωτογράφους;

Ιανουάριος 2016: ΗΜΕΡΙΔΑ: :ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ [171] . Για ένα απόγευμα, ένωσαν τις δυνάμεις τους και τη φωνή τους καλλιτέχνες, εκπαιδευτικοί, ακτιβιστές, εργαζόμενοι στις κοινωνικές-ανθρωπιστικές επιστήμες, γονείς, μαθητές και όσοι γενικά ενδιαφέρονται για την ανθρωπιστική παιδεία, κάτω από τον κοινό στόχο της διάχυσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέσα από την Τέχνη. Αρχικά μίλησαν τα μέλη της ομάδας όπου παρουσίασαν τους στόχους και τις δράσεις που εχουν οργανωθεί μέχρι στιγμής σε χώρους ευπαθών ομάδων. Στη συνέχεια θεωρητικοί, παιδαγωγοί και συνάδερφοι καλλιτέχνες και εκπαιδευτικοί μοιράστηκαν καλές ιδέες και πρακτικές μαζί μας. Η βραδιά έκλεισε με την παρουσία μιας Μαμάς της Αναστασίας Σταμπουλοπούλου όπου μοιράστηκε μαζί μας τις δυσκολίες ενός παιδιού με ειδικές ανάγκες στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Συμμετείχαν: -Κώστα Θεριανός- Εκπαιδευτικός, Δρ. Επιστημών της Αγωγής/“Κριτική παιδαγωγική, Τέχνη και Σχολείο”, -Στέργιος Μάτης μέλος της οργάνωσης Θετική φωνή/"Ζωγραφίζοντας τις φυλακές του Κορυδαλλού.Ενώνοντας τη φυλακή με ένα σχολείο».-Νάσια Χολέβα-Θεατροπαιδαγωγός/ "Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση: η δημιουργία του, στόχοι και προοπτικές"."Ο Augusto Boal & το Θέατρο του Καταπιεσμένου: εξωστρέφεια και αλληλεπίδραση σε μια πρόβα ζωής"-Δέσποινα Σακουλογέωργα, Νηπιαγωγός – ΕΚΠΑ, MSc, Υπ. Διδάκτωρ ΠΤΕΑ, ΠΘ, διαχειρίστρια της Reggio Inspired Greece/«Παιδιά & Υλικά σε Διάλογο στη Reggio Emilia: από την ενσυναίσθηση στην πολιτισμική νόηση».-Χαράλαμπος Μπαλτάς, δάσκαλος ,Υπ. Διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συντάκτης στο περιοδικό «Παιδεία και Κοινωνία/«Παιδαγωγική Ομάδα ‘Το Σκασιαρχείο’: παιδαγωγική, κινηματογράφος, συναισθήματα, τυπογραφείο, αρχιτεκτονική και πολιτική» -Αναστασία Σταμπουλοπούλου-δικηγόρος:/«Ζώντας με τον Κώστα στην αυτιστική Ελλάδα.

ΔΙΚΤΥΟ ΤΕΧΝΗΣ και ΔΡΑΣΗΣ

Σελίδες

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2025

Δίκτυο Τέχνης και Δράσης (2015-2023)

ΔΙΚΤΥΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ -Οι άνθρωποι με τα μπαλόνια

Οι άνθρωποι με τα μπαλόνια

Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Μια ομάδα σε "σχέση" (Δίκτυο τέχνης και Δράσης)