Δράσεις αγάπης στο Γηροκομείο Αθηνών

Η συντονίστρια του εργαστηρίου στο γηροκομείο Αθηνών, Τζωρτζίνα Τζήλιου, μας μιλάει για την εμπειρία της:

"Προσπαθώ να βρω λόγια για να γράψω ένα αξιοπρεπές άρθρο, αλλά δεν ξέρω αν οι σκέψεις και τα συναισθήματά μου μπορούν να χωρέσουν σ’ αυτό. Θα πω, λοιπόν, κάποια πράγματα όσο πιο απλά γίνεται, χωρίς σάλτσες και μπαχαρικά.

 Όταν ήμουν μικρή θαύμαζα τους ποιητές, τους ζωγράφους, τους συγγραφείς, τους δασκάλους και πάνω απ’ όλους τους ανθρωπιστές, αυτούς που προσφέρουν στο συνάνθρωπο είτε μέσω κάποιας ομάδας είτε αυτόνομα. Ήθελα διακαώς να τους μοιάσω, αλλά το θεωρούσα απίστευτα δύσκολο γι’ αυτό άρχισα να διδάσκω Αγγλικά εκπληρώνοντας τη μία από τις επιθυμίες μου. Έτσι έβαλα τις υπόλοιπες για ύπνο και κοιμήθηκα μαζί τους για αρκετά χρόνια ώσπου ήρθε η στιγμή που ένιωσα ένα σκούντημα. Τότε ξύπνησα κι είδα την επιθυμία της γραφής να μου κλείνει το μάτι από το διπλανό μαξιλάρι και να μου λέει «Σήκω, αρκετά κοιμηθήκαμε!» Αυτό ήταν! Μόλις σηκώθηκα άρχισα να θυμάμαι, να παρατηρώ, να καταγράφω. Ένιωσα να λυτρώνομαι μέσα απ’ τα κείμενά μου ξερνώντας το δηλητήριο που είχε μαζευτεί μέσα μου απ’ όλα όσα ζω, ζεις, ζούμε. Είναι, όμως, αυτό αρκετό για να απαλλαγείς από τους εφιάλτες σου; Είναι αρκετό ώστε να μη νιώθεις ενοχές για όσα συμβαίνουν γύρω σου; Είναι αρκετό ώστε να σε παρηγορεί για την απραξία σου; Σ’ αυτά τα ερωτήματα θα απαντήσω με ένα ηχηρό ΌΧΙ. Κι ύστερα θα γίνω σκληρή και θα ρωτήσω. Τι νόημα έχει να ζωγραφίζεις, να γράφεις, να δημιουργείς και να αποκαλείσαι «καλλιτέχνης» αν αναδεικνύεις μόνο το κάλλος της τέχνης κι όχι το κάλλος της ζωής σου μέσα απ’ όλες της τις εκφάνσεις; Και τι νόημα έχει να διδάσκεις αν οι γνώσεις σου δεν έχουν πλαστικότητα κι αν δε γίνεσαι αγωγός της ουσίας;

 Ευτυχώς, σε μένα οι απαντήσεις δόθηκαν όταν συνάντησα την αξιέπαινη φιλάνθρωπο Έλενα Καραγιάννη, ιδρύτρια της ομάδας Δίκτυο Τέχνης και Δράσης – οι άνθρωποι με τα μπαλόνια, οι ανθρωπιστικές δράσεις της οποίας με ενέπνευσαν και μου άνοιξαν την πόρτα του εθελοντισμού. Στη συνέχεια γνώρισα και τα υπόλοιπα εξίσου σημαντικά μέλη της ομάδας, που αποτελείται κυρίως από εκπαιδευτικούς και εικαστικούς, και τότε είπα «Ναι, εδώ νιώθω ότι υποστηρίζω έμπρακτα αυτά που πιστεύω. Εδώ νιώθω ασφάλεια, γιατί είμαι ανάμεσα σε ανθρώπους που επικεντρώνονται στον άνθρωπο ανεξάρτητα από πατρίδες, θρησκείες, ηλικίες, επίπεδο μόρφωσης, κοινωνικό status.» 

Κάπως έτσι πήρα την πρωτοβουλία για την οργάνωση μιας δράσης στο Γηροκομείο Αθηνών. Για καλή μου τύχη στο κάλεσμά μου για συνεργασία ανταποκρίθηκαν οι αξιόλογες Σταυρούλα Μητσάκου, εικαστικός, και η Γιασεμή Μπαμπατσίκου, δασκάλα σε παιδιά με ειδικές ανάγκες κι έτσι δημιουργήθηκε μια υπέροχη ομάδα που λειτουργεί με κοινούς στόχους και με άξονα την αγάπη για τα μεγάλα μας παιδιά.

 Η αρχική ιδέα ήταν η απασχόληση των τροφίμων με δημιουργικές δραστηριότητες, καθώς, όμως, τους πλησιάσαμε περισσότερο είδαμε την ανάγκη τους για επικοινωνία και για ψυχαγωγία μέσω της μουσικής, του τραγουδιού και του χορού. Έτσι πλέον κάθε φορά που τους επισκεπτόμαστε απολαμβάνουμε τις ζεστές αγκαλιές τους και τη συντροφιά τους συζητώντας, χορεύοντας και τραγουδώντας. 

Πέρα απ’ αυτά, όμως, εντοπίζουμε προβλήματα που εμποδίζουν την ομαλή διαβίωσή τους στο ίδρυμα και ψάχνουμε λύσεις για να τους ανακουφίσουμε σε συνεργασία με το διευθυντή, Κωνσταντίνο Κεραμίδα και την κοινωνική λειτουργό, Όλγα Χαραλαμποπούλου. Αρκετοί άνθρωποι έχουν ανταποκριθεί στο κάλεσμά μας για βοήθεια όπως η Χριστίνα Λέλη, που μας προμήθευσε με συμπυκνωτές οξυγόνου και φάρμακα, ο Μπάμπης Πάγκαλος που έστειλε από Κρήτη είδη αρτοποιείας, η Ευτυχία Καλοχαιρέτη που μεσολάβησε για τη χορηγία κουβερτών, ο Κώστας Ξυλάς που δώρισε ένα βιολί στη γλυκύτατη τρόφιμο κυρία Ιζάρ, η Έλενα Τουτουδάκη που άλλαξε τις χορδές του βιολιού και το κούρδισε, η Αριέττα Μουργινάκη, η Μαρία Χριστοπούλου και η Σοφία Βουγιατζή που μάζεψαν τρόφιμα και άλλα είδη για το ίδρυμα, η Καλλιόπη Βασιλείου με τη μπάντα της που προσφέρθηκαν να μας ψυχαγωγήσουν στη χριστουγεννιάτικη γιορτή. Ευχαριστώ θερμά όλους αυτούς που μας έχουν βοηθήσει έως τώρα, όσους δείχνουν ενδιαφέρον και μας πλησιάζουν ζητώντας πληροφορίες και όσους λαμβάνουν δράση αυτόνομα παρακολουθώντας τις αναρτήσεις μας.

 Θέλω να ξέρετε ότι οι τρόφιμοι του ιδρύματος είναι άνθρωποι που αξίζουν τη φροντίδα και την αγάπη μας. Καθένας τους κουβαλάει τη δική του ιστορία κι είναι στ’ αλήθεια ξεχωριστός. Ο κύριος Σωτήρης με τις απίστευτες γνώσεις και τη βαθιά ευαισθησία, η κυρία Κατερίνα με το καλοσυνάτο χαμόγελο, η κυρία Ειρήνη με το θλιμμένο βλέμμα, ο κύριος Αντρέας που έβγαζε χρήματα πουλώντας τους στίχους του σε γνωστούς δημιουργούς, η κυρία Βάσω η χορευταρού, η κυρία Αρετή η επαναστάτρια, ο κύριος Γιώργος παλαίμαχος της ΑΕΚ, ο κύριος Δημήτρης το πειραχτήρι, η κυρία Φλώρα η ευσυγκίνητη, η κυρία Μαρία η θεοσεβούμενη κι ο φύλακας άγγελος της κυρίας Ιζάρ που ως εβραία φυγαδεύτηκε για να γλιτώσει από τους Γερμανούς έχοντας χάσει τους γονείς της στα οχτώ της χρόνια, η κυρία Τασία η φωνακλού λόγω βαρηκοΐας, η κυρία Σπυριδούλα που καπνίζει συνέχεια και τόσοι άλλοι που δεν μπορούν να είναι στην παρέα μας επειδή είναι κατάκοιτοι ή υποφέρουν από άνοια.

 Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν θέληση για ζωή και δεν πρέπει να μένουν ξεχασμένοι και παραγκωνισμένοι. Αυτοί οι άνθρωποι με κάνουν να ξεχνώ τα καθημερινά προβλήματα και μου ζεσταίνουν την καρδιά με την αγάπη τους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ένα από τα καλύτερα δώρα που έχω κάνει στον εαυτό μου.   

Εάν κάποιος ενδιαφέρεται να βοηθήσει με κάποιον τρόπο στη δράση του γηροκομείου, μπορεί να επικοινωνησει με την Τζωρτζίνα Τζήλιου

e-mail: georginagiliou@outlook.com

τηλέφωνο επικοινωνίας: 69722794927

Ένα απόγευμα με την Τζέην Γκούντολ

Μεγάλη η χαρά και η τιμή για το Δίκτυο Τέχνης και Δράσης που βρισκόταν ανάμεσα στις συλλογικότητες που προσκάλεσαν οι συνεργάτες της Δρ. Τζέην Γκούντολ για να συνομιλήσουν μαζί της σχετικά με την φροντίδα των προσφύγων.
Μάθαμε πολλά και "αισθανθήκαμε" περισσότερα από την  υπέροχη αυτή Γυναίκα πρότυπο.

Παρακάτω θα βρείτε μερικές φωτογραφίες από τη συνάντηση και το άρθρο που γράφτηκε στο Elniplex  για την επίσκεψη αυτή.

 «Λόγοι για να ελπίζουμε –  ένα απόγευμα με τη Δρ. Τζέιν Γκούντολ, DBE»

Λίγες μόνο μέρες πριν τελειώσει το 2016, στις 15 Δεκεμβρίου, μια γυναίκα που τάραξε τα νερά της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας επισκέφτηκε την Ελλάδα. Πρόκειται για την Δρ. Τζέιν Γκούντολ, διεθνώς αναγνωρισμένη πρωτευοντολόγο, ανθρωπολόγο και Πρέσβειρα Ειρήνης των Ηνωμένων Εθνών.

Η τριήμερη επίσκεψη διοργανώθηκε από τις Εκδόσεις Πατάκη, το The Jane Goodall Institute, το Megaron Plus, το British Council και το ACS Athens. Παρά τα 82 της χρόνια ταξιδεύει 300 μέρες το χρόνο δίνοντας διαλέξεις για την περιβαλλοντική κρίση, διακηρύσσοντας την πεποίθηση και την ελπίδα πως το ανθρώπινο είδος θα καταφέρει τελικά να λύσει τα προβλήματα που ο ίδιος ο άνθρωπος προκάλεσε στον πλανήτη.

Στην κατάμεστη αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, η Τζέιν Γκούντολ έκανε μια αναδρομή στη ζωή και το έργο της μαγεύοντας το κοινό με το πάθος και το όραμά της. 

Η Τζέιν Γκούντολ γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 3 Απριλίου του 1934 και μεγάλωσε στο Μπόρνμουθ, στις νότιες ακτές της Αγγλίας. Ο πατέρας της ήταν ο επιχειρηματίας Χέρμπερτ Γκούντολ και η μητέρα της η λογοτέχνιδα Βαν Μόρις Γκούντολ, η οποία θα ακολουθήσει αργότερα την κόρη της στην πρώτη της αποστολή για τη μελέτη των χιμπατζήδων στην Τανζανία.

Η αγάπη της για τα ζώα ξεκίνησε όταν ήταν μικρό παιδί. Με γλαφυρό τρόπο διηγήθηκε ένα περιστατικό που συνέβη όταν ήταν περίπου τεσσάρων ετών. Η μητέρα της την αναζητούσε για τέσσερις ώρες, ενώ εκείνη ήταν χωμένη σε ένα κοτέτσι παρατηρώντας πως γεννούν οι κότες τα αβγά τους. Όταν η μητέρα της τη βρήκε, αντί να τη μαλώσει, άκουσε με ενδιαφέρον όλα όσα η μικρή Τζέιν είχε ανακαλύψει.

Στα 10 της χρόνια η Τζέιν, σε ένα μαγαζί με μεταχειρισμένα είδη, αγόρασε το βιβλίο "ο Ταρζάν των πιθήκων". Αμέσως ερωτεύτηκε τον Ταρζάν κι ονειρεύτηκε ότι θα πάει στην Αφρική, θα μελετήσει τα ζώα και θα γράψει βιβλία. Όλα αυτά όμως έμοιαζαν αδύνατα δεδομένης της δύσκολης οικονομικής κατάστασης. Το πείσμα και η πίστη στα όνειρά της, τελικά τη διακίωσαν. Αυτό το μικρό βιβλιαράκι η Τζέιν Γκούντολ το έχει ακόμα!

Στα 23 της χρόνια, χωρίς πανεπιστημιακή μόρφωση, έχοντας τελειώσει μόνο μια σχολή γραμματέων, ταξίδεψε στην Αφρική. Εκεί γνώρισε τον περίφημο ανθρωπολόγο δρ. Λούις Λίκεϊ, που έγινε μέντοράς της και την ενθάρρυνε να μελετήσει τη συμπεριφορά των χιμπαντζήδων στο φυσικό τους περιβάλλον.

Το 1960 έφτασε στην Τανζανία, στο σημερινό Εθνικό Πάρκο του Γκόμπε, και ξεκίνησε με πολλές δυσκολίες, την έρευνα που την καθιέρωσε ως έναν από τους σημαντικότερους επιστήμονες στον κόσμο.Πέντε χρόνια αργότερα Το 1961, τη δέχτηκαν στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, όπου έκανε το διδακτορικό της στην Ηθολογία. Δέχτηκε επικρίσεις για τις στρατηγικές που χρησιμοποιούσε αντιμετωπίζοντας τους χιμπαντζήδες σαν να έχουν προσωπικότητα και συναισθήματα. όμως όπως η ίδια επισήμανε, πάντα είχε το θάρρος της γνώμης της κι όλα αυτά δεν κατάφεραν να την  πτοήσουν. Από τότε μάλιστα, που εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο της βιβλίο,“Στη σκιά του ανθρώπου”, ολοένα και περισσότεροι επιστήμονες άρχισαν να σκέφτονται διαφορετικά. Σήμερα κανείς δεν το αμφισβητεί: οι χιμπαντζήδες είναι οι πιο κοντινοί συγγενείς μας. Άλλωστε το 98,6% του DNA μας είναι κοινό. Έχουμε ομοιότητες στην κοινωνική ζωή, τα συναισθήματα ακόμα και ως προς το "προφίλ της μητέρας". Η  Δρ. Τζέιν Γκούντολ επισημαίνει ότι στις παρατηρήσεις της είδε καλές μητέρες χιμπατζήδων, υποστηρικτικές όπως η δικής της μητέρα, αλλά και κακές κι αδιάφορες.

Το 1977 ίδρυσε το Ινστιτούτο Τζέιν Γκούντολ (Jane Goodall Institute-JGI), που συνεχίζει τις επιστημονικές της μελέτες και παράλληλα καινοτομεί στον τομέα της βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης των τοπικών πληθυσμών, των οποίων αφουγκράζεται τις ανάγκες και ενισχύει τις δυνατότητες. "Εάν καταλαβαίνεις τη φτώχεια και την απελπισία, καταλαβαίνεις και γιατί οι άνθρωποι κόβουν δέντρα και βάζουν παγίδες. Εάν γνωρίζεις οικογένειες που τις θερίζει το έιτζ ή αν έχεις πάει σε στρατόπεδα προσφύγων και έχεις δει τα παιδιά που ζουν εκεί, αποκτάς άλλη οπτική. Γι' αυτό εμείς δουλεύουμε για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον, δεν τα ξεχωρίζουμε."

Δικό της δημιούργημα είναι και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Roots & Shoots, μέσα από το οποίο νέοι από όλο τον κόσμο ενθαρρύνονται να γίνουν «ηγέτες αλλαγής» με στόχο ένα καλύτερο μέλλον για το περιβάλλον και για τον άνθρωπο. Περισσότερες από 150.000 ομάδες παιδιών και νέων δραστηριοποιούνται σήμερα σε όλο τον κόσμο μαθαίνοντας πως "ο καθένας έχει το ρόλο του στην κοινωνία και η δράση του μπορεί να κάνει τη διαφορά".

Της έχει απονεμηθεί ο τίτλος της Dame από τη βασίλισσα της Αγγλίας, ενώ από το 2002 αποτελεί Αγγελιοφόρο της Ειρήνης του ΟΗΕ.  

Στην εκδήλωση προλόγισαν η Έλενα Πατάκη, ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Ιωάννης Παντής και ο Δρ Μωυσής Μυλωνάς, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης,Διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Κρήτης

Πριν από την ομιλία πραγματοποιήθηκε συνεντευξη τύπου στην οποία το ELNIPLEX είχε την τιμή να παρευρίσκεται. Η Τζέιν Γκούντολ απάντησε σε ερωτήσεις σχετικά με τη ζωή, τη δράση της και τα εκπαιδευτικά προγράμματα. Η Τζέιν Γκούντολ μεταξύ άλλων είπε ότι στηρίζει την αισιοδοξία της στη νέα γενιά. Τόνισε όμως, ότι κάθε μέρα όλοι μας παίρνουμε μικρές αποφάσεις που επηρρεάζουν τη ζωή μας και το περιβάλλον. Για να πράττουμε σωστά πρέπει να γνωρίζουμε. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής μας παρασύρει και θεωρούμε πολλά πράγματα δεδομένα.

Δήλωσε ότι ο μεγαλύτερος φόβος της είναι ότι δε θα προλάβουμε να εκπαιδεύσουμε τη νέα γενιά. Για εκείνη έχει ιδιαίτερη σημασία η γνώση των νέων ανθρώπων να προέρχεται μέσα από το βίωμα και την εμπειρία. Για το λόγο αυτό δεν τίθεται κατά των ζωολογικών κήπων. Θεωρεί ότι είναι μέγαλη εμπειρία για τα παιδιά να βλέπουν τα ζώα από κοντά, με την προϋπόθεση φυσικά οι συνθήκες διαβίωσής τους να είναι καλές. Θεωρεί ότι δεν αρκεί η τεχνολογία για να γνωρίσει ένα παιδί τα ζώα, καθώς στερείται της μυρωδιάς, της επαφής και του συναισθήματος που θα οδηγήσει στην αγάπη. Άλλωστε σε μερικές περιπτώσεις δημιουργούνται συγκεχυμένες εντυπώσεις. Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε και στο θέμα του σεβασμού. Άνθρωποι, ζώα, περιβάλλον δεν διαχωρίζονται για την Γκούντολ, καθώς όλα συνδέονται. Πάντως η Τζέιν Γκούντολ είναι πεπεισμένη ότι οι νέοι άνθρωποι ΜΠΟΡΟΥΝ να αλλάξουν τον κόσμο!

Η συνάντηση με τη Τζέιν Γκούντολ ήταν πραγματικά μια μοναδική εμπειρία και αφορμή για πολλές σκέψεις σχετικά με το προσωπικό αποτύπωμα που αφήνουμε στον πλανήτη μας.Θα κλείσουμε τη σύντομη αυτή αναφορά με τη φράση της Έλενας Πατάκη: "Μακάρι οι σπόροι που έσπειρε στη γη μας να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα για τον κόσμο που ονειρευόμαστε"

Την άνοιξη του 2017 ο υποψήφιος για Oscar και Emmy σκηνοθέτης Brett Morgen θα παρουσιάσει την ιστορία της Dr. Goodall φωτίζοντας μια αθέατη, αυθεντική πλευρά της, μέσα από το νέο βιογραφικό ντοκιμαντέρ «Jane», στο National Geographic.

Έργα της
Δόκτωρ Ασπρούλης, Ψυχογιός, 1999
Ο αγώνας των πουλιών, Σύγχρονοι Ορίζοντες, 2002
Στη σκιά του ανθρώπου, Αντιγόνη, 2014
Ο γιατρός Ασπρούλης, Εκδόσεις Πατάκη, 2014
Οι νεαροί χιμπαντζήδες του Γκόμπε, Εκδόσεις Πατάκη, 2016
Ο αετός και ο τρυποκάρυδος, Εκδόσεις Πατάκη, 2016

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
Στα χνάρια της ελπίδας, Ωκεανίδα, 2000